بیماری هابیماری های مغز و اعصاب

صدمه به نخاع، نحوه تشخیص و درمان آن

صدمه به نخاع از آسیب هایی است که به قسمت گردن و پشت وارد می آید و بیشتر در تصادفات رانندگی رخ می دهند.قسمت هایی که اغلب در موارد صدمه می بینند شامل عضلات پشت و گردن، استخوان ها ستون فقرات و لیگامان هایی هستند که این استخوان ها و مهره ها را به هم متصل می کنند.
صدماتی که به ستون فقرات وارد می آید ممکن است همچنین باعث آسیب دیدن نخاع نیز بشود. نخاع در داخل مجرای باریکی در ستون فقرات قرار دارد و حاوی تمام اعصاب عمده ای است که از مغز به دست ها، پاها و تنه می رود و یا از این قسمت ها به مغز بر می گردد. صدمه به نخاع می تواند باعث بی حس شدن و ضعف در قسمتی از بدن شود. اگر آسیب به نخاع شدید باشد ممکن است سبب فلج شدن نیز بشود. صدمه دیدن نخاع در مردان جوان شایع تر از دیگران می باشد زیرا این گروه از افراد دارای رفتار های پرخطری بوده و ورزش های سختی نیز انجام می دهند.


انواع صدمه به نخاع

انواع صدمه به نخاع
شایع ترین نوع صدمه به نخاع را اصطلاحاً نوع شلاقی می نامند. در این وضعیت، لیگامانها و عضلات گردن دچار آسیب می شوند. معمولاً در این حالت نخاع آسیبی نمی بیند. این وضعیت معمولاً در تصادفات رانندگی ایجاد می شود یعنی هنگامی که بر اثر ترمز ناگهانی ماشین، گردن بطور شدیدی به سمت عقب خم میشود. در آسیب به ستون فقرات ممکن است یک یا چند مهره دچار دررفتگی و یا شکستگی شوند. صدمه به مهره ممکن است بر اثر ضربه مستقیم مثل تصادف با ماشین ایجاد شود و یا اینکه بر اثر فشردگی مهره ایجاد گردد که این حالت معمولاً بر اثر سقوط از ارتفاع زیاد رخ می دهد.بر اساس اینکه نوع و شدت آسیب به نخاع چه میزانی می باشد و کدام قسمت از نخاع آسیب دیده است، علائم و مشکلاتی که ایجاد می شوند متفاوت می باشد. در یک صدمه به نخاع از نوع شلاقی، ممکن است یک یا چند علامت زیر  دیده شود:
  • سردرد
  • درد و سفت شدن گردن
  • ورم کردن قسمت های آسیب دیده
  • درد شانه

هر کسی که مشکوک به صدمه به نخاع یا گردن باشد را نباید بدون نظارت افراد گروه پزشکی حرکت داد. در چنین مواردی اقدامات ضروری کمک های اولیه باید انجام شود و فوراً به اورژانس خبر داده شود.

جابه جا شدن یا صدمه دیدن مهره ها به انضمام فشرده شدن یک دیسک، ممکن است سبب درد و التهاب شود. اگر به نخاع آسیبی وارد آمده باشد، علائم آن در سایر قسمت های بدن دیده می شوند. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • از دست رفتن حس
  • ضعف
  • عدم توانایی در حرکت دادن قسمت مبتلا
  • مشکلاتی در کنترل مثانه و روده ها ( بی اختیاری ادراری و بی اختیاری در مدفوع کردن )
  • مشکل شدن تنفس

قسمت هایی از بدن که این علائم در آنها دیده می شود بستگی به این دارد که چه قسمتی از نخاع آسیب دیده است. هرچه قسمت های بالاتری ار نخاع آسیب دیده باشد، قسمت های بیشتری از بدن دچار گرفتاری خواهند شد برای مثال، آسیب دیدن قسمتی از نخاع که در محدوده وسط سینه قرار دارد باعث می گردد که پاها دچار ضعف و بی حسی شوند اما دست ها و بازو ها هیچ مشکلی برایشان پیش نخواهد آمد. اگر نخاع در محدوده گردن به شدت صدمه ببیند، ممکن است فلج کامل هر دو دست، هر دو پا، تنه و عضلاتی که کنترل تنفس را بر عهده دارند ایجاد شود و منجر به مرگ گردد.

هر کسی که مشکوک به صدمه به نخاع یا گردن باشد را نباید بدون نظارت افراد گروه پزشکی حرکت داد. در چنین مواردی اقدامات ضروری کمک های اولیه باید انجام شود و فوراً به اورژانس خبر داده شود.

نحوه تشخیص صدمه به نخاع

نحوه تشخیص صدمه به نخاع
به محض اینکه  شخص آسیب دیده به بیمارستان رسانده می شود، یک ارزیابی کامل عصبی از او صورت می پذیرد.این ارزیابی شامل بررسی پاسخ های بیمار به انواع محرک ها می باشد تا مشخص گردد که آیا نخاع آسیب دیده است یا خیر. اگر صدمه نخاعی وجود داشته باشد برای تعیین ماهیت و وسعت این صدمه، اقدام به گرفتن سی تی اسکن یا ام آر آی می شود. اگر احتمال شکستگی مهره های ستون فقرات وجود داشته باشد، یک عکس رادیوگرافی از ستون فقرات گرفته خواهد شد.

نحوه درمان صدمات نخاعی

اگر لیگامان و عضله آسیب دیده باشند اما مهره های ستون  فقرات سالم باشند و جابه جا هم نشده باشند، احتمالاً تنها درمانی که لازم خواهد بود استراحت در بستر و مراقبت های معمول می باشد. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی  مثل بروفن یا دیکلوفناک ممکن است برای تسکین درد و کاهش تورم بافت های مورد استفاده قرار بگیرند. همچنین برای تقویت عضلات آسیب دیده ممکن است اقدام به انجام فیزیوتراپی شود. اگر صدمه به نخاع باعث شود که مهره ها جا به جا شوند و یا اینکه آسیب ببینند، لازم است که این مهره ها در جای خود ثابت شوند. برای قرار دادن مهره های جا به جا شده در جای خود، ممکن است نیاز به انجام عمل جراحی باشد تا از بروز  صدمات احتمالی بیشتر به نخاع جلوگیری شود. افرادی که دچار صدمات غیر قابل برگشت به نخاع می شوند ممکن است فلج شوند. گاهی اوقات درمان اولیه با دارو باعث کاهش التهاب شده و شدت ایجاد آسیب ها را محدود می نماید. برای به دست آوردن و حفظ قدرت عضلات، فیزیوتراپی به مدت طولانی توصیه می گردد.در مواردی که فقط لیگامان ها و عضلات آسیب دیده اند حدود 4 تا 6 هفته طول می کشد تا بهبودی حاصل شود. شکستگی ها معمولاً 6 تا 8 هفته طول خواهند کشید تا التیام یابند. اگر مهره ها در جای خود ثابت باشند و نخاع هیچ آسیبی ندیده باشد، شخص آسیب دیده معمولاً بطور کامل بهبود خواهد یافت. در صورتی که شخص دچار فلج شده باشد مدت زمان طولانی برای توانبخشی نیاز می باشد. اگر بعد از 6 ماه فیزیوتراپی، هیچگونه بهبودی پیدا نشد، به احتمال زیاد این فلج باقی خواهد ماند.
منبع : بیماری های مغز و اعصاب- تالیف : دکتر تونی اسمیت- ترجمه : دکتر فرهاد همت خواه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا