بیش فعالی جنسی ، اختلالی خطرناک اما ناشناخته

بیش‌فعالی جنسی، هایپرسکسولیته یا افزون‌خواهی جنسی رفتاری است که موجب می شود فرد توان و نیاز جنسی شدیدی را تجربه نماید که در نتیجه ی آن زندگی عادی و روزمره او با اختلال مواجه شود، افرادی با این شرایط بیشتر در معرض آسیب های اجتماعی و روحی و روانی مانند افسردگی قرار می گیرند.

اعتیاد جنسی با بیش فعالی جنسی متفاوت است معتادین جنسی، توان جنسی عادی دارند در حالی که بیش فعالان گاهی بعد از ساعات ها آمیزش به ارگاسم می رسند همچنین این حالت را نباید با میل جنسی زیاد اشتباه گرفت.

علت ابتلا به بیش فعالی جنسی عدم تعادل در مواد بیوشیمیایی مغز است. در مغز نوعی از مواد وجود دارد که به رابط های عصبی مشهور هستند از جمله ی آنها می توانیم به سروتونین، دوپامین و نورآدرنالین اشاره کنیم در واقع این مواد بیوشیمیایی خلق و رفتارهای جنسی را کنترل می کنند.

در بعضی از موارد مصرف دارو و عوارض برخی از بیماری ها موجب این اختلال شده است، اما در اغلب موارد دلیل مشخصی برای این اختلال تعریف نمی شود، برخی از بیماری هایی که به این مشکل منجر می شوند به این شرح است:

• بیماری آلزایمر
• بیماری پارکینسون : داروهایی که این بیماران مصرف می کنند می تواند موجب بیش فعالی جنسی گردد.
• بیماری صرع :  این بیماری می تواند قسمتی از مغز را  که وظیفه کنترل میل جنسی را بر عهده دارد، دچار اختلال نماید.
• سکته مغزی
• بیماری ام اس
• بیماری روانی دو قطبی

در کنار موارد ذکر شده، برخی عوامل روانی نیز وجود دارند که منجر به بیش فعالی جنسی می گردد، این عوامل به این شرح است:

• محرومیت‌های جنسی و در نتیجه خیال‌پردازی‌های زیاد
• عدم ارضای روانی علیرغم ارضای جسمانی
• افسردگی
• وسواس جنسی
• سابقه سوء استفاده جنسی و فیزیکی
• خودارضایی بیش از حد

برخی از علائم بیش فعالی جنسی  به این شرح است:

• علاقه به داشتن شرکای جنسی مختلف
• برقراری رابطه جنسی خارج از  چارچوب خانواده
• داشتن رابطه جنسی با افراد ناشناس و زنان بدکاره
• عدم برقراری رابطه عاطفی در رابطه جنسی
• استفاده از انواع مختلف رابطه جنسی تجاری مثل تلفن
• خود ارضایی بیش از حد
• استفاده بیش از حد از مواد پورنوگرافی
• علاقه به آزار رساندن یا آزار دیدن در رابطه جنسی

اعتیاد جنسی با بیش فعالی جنسی متفاوت است معتادین جنسی، توان جنسی عادی دارند در حالی که بیش فعالان گاهی بعد از ساعات ها آمیزش به ارگاسم می رسند همچنین این حالت را نباید با میل جنسی زیاد اشتباه گرفت.

 عوامل مستعد کننده فرد به بیش فعالی

• سوء مصرف مواد و الکل
• داشتن یک بیماری روانی مثل اختلال خلق
• سابقه سوء استفاده جنسی
• سابقه سوء استفاده فیزیکی

برای بیان تفاوت این دو اختلال به تعریف هر یک از آنها می پردازیم :اعتیاد به رابطه جنسی یا به طور اختصار اعتیاد جنسی به عدم توانایی در مهار یا به تعویق انداختن تمایلات و فعالیت های جنسی اطلاق می شود. در این اختلال شخص به طور مداوم در رابطه با موقعیت ها و حوادث جنسی دارای اشتغال ذهنی است و این تمرکز مداوم موجب بالا رفتن سطح تحریک پذیری جنسی در او می گردد. در حالی که بیش فعالی جنسی تمایل و احساس نیاز بیش از اندازه به رابطه جنسی می باشد. همچنین اعتیاد جنسی و بیش فعالی با میل جنسی زیاد تفاوت دارد به طور مثال ممکن است یک مرد در طول روز سه بار رابطه جنسی برقرار کند و از آن احساس رضایت داشته باشد در این حالت نمی توان گفت فرد به بیش فعالی جنسی مبتلا شده است.

این اختلال در برخی موارد قابل درمان است و بسته به علت و عوامل ایجاد کننده درمان های متفاوتی دارد. برای درمان بیش فعالی جنسی از درمان دارویی، روان درمانی و رفتار درمانی استفاده می شود. در روان درمانی و رفتار درمانی مدت زمان زیادی  نیاز است تا نتیجه درمان مشخص شود از همین روی لازم است همراه با آنها دارو نیز تجویز گردد تا بیمار هرچه سریع تر از این مشکل رهایی یابد. اگر مشکل بیمار حاد باشد لازم است در بیمارستان بستری شده و تحت درمان قرار گیرد. همچنین طب سنتی نیز راهکار هایی برای درمان بیش فعالی جنسی پیشنهاد نموده که از جمله آنها می توانیم به این موارد اشاره کنیم:

• انجام حجامت عام به منظور تنظیم کننده فعالیت های جنسی
• مصرف مواد خوراکی با طبع سرد
• مصرف  سرکه و سرکنگبین ( سرکه انگور و عسل )