سلامت خانوادهسلامت فرزندان
والدین بخوانند: چگونه با کودک لجباز رفتار کنیم؟
اغلب گفته می شود که کودکان دو ساله از نظر رفتاری ” وحشتناک اند ” زیرا آن ها در این سنین خیلی بداخلاقی می کنند. ولی آنچه مسلم است اینکه مشکل لجبازی کودکان از روز تولد دو سالگی شروع نمی شود و در آغاز سه سالگی هم از میان نمی رود. در میان کودکان یک ساله هم می توان کج خلقی هایی را دید. همچنین بسیاری از افراد چهل یا پنجاه ساله هم وجود دارند که لجبازی دارند. بیشتر والدین باید تعدادی از این بداخلاقی ها را تحمل کنند. به ویژه بین سنین 2 تا 3 سالگی که کودک می خواهد استقلالش را تثبیت کند و همه کارها را آنطور که خودش می خواهد، انجام دهد نه آنطور که شما به او می گویید. لجبازی کودک هر علتی که داشته باشد، نباید باعث شود شما دائما واهمه داشته باشید که در صورت عمل نکردن به یکی از تقاضاهای کودک لجباز صحنه ای چون کوبیدن خودش به زمین و جیغ و فریاد او روبرو می شوید. شما می توانید اینگونه رفتارها را با برخورد و واکنش درست در هنگام بروز و بعد از آن تغییر دهید.
علل لجبازی در کودکان
اغلب اوقات لجبازی کودکان هدف دار است و اگر کودک لجباز بداند که با کج خلقی به آن هدف نمی رسد، احتمال کمی دارد که به این کار مبادرت کند. البته گاهی اوقات کودکان فقط به این دلیل لجبازی می کنند که بیش از حد خسته و یا به شدت از نظر روحی برانگیخته شده اند ولی نمی توانند احساساتشان را به درستی بروز دهند. گاهی هم کودک وقتی نمی تواند کاری را که بسیار دوست دارد، به درستی انجام دهد ناراحتی و ناامیدی خود را با عصبانیت و لجبازی نشان می دهد. به هر حال، علت بروز لجبازی کودکان هر چه باشد اینگونه رفتارها اصلا پذیرفتنی نیست. کودک باید دریابد که چنین رفتارهایی درست و شایسته نیستند و با به کارگیری آنها راه به جایی نمی برد.
اگر می پندارید لجبازی کودکان برای جلب توجه شما بوده است، وقتی لجبازی نمی کند به آنها توجه نشان دهید.
به بداخلاقی های کودک لجباز بی اعتنایی کنید
این روش سریع ترین راه خلاصی از کج خلقی های کودک لجباز است. زیرا هدف اصلی بیشتر این رفتارها جلب توجه بزرگترها است و نه چیز دیگر. شما نمی توانید برای کودکی که در حال داد و فریاد است، دلیل و منطق بیاورید ، بنابراین تلاش هم نکنید. از محل دور شوید. وقتی می بینید کودک در حال جیغ و فریاد است، به کار خود بپردازید. اگر با کسی صحبت می کنید، به صحبت خود ادامه دهید. اگر خطری متوجه کودک نیست می توانید از اتاق بیرون بروید و البته باید وضعیت را زیر نظر داشته باشید. وقتی از اتاق بیرون می روید ممکن است او به دنبال شما بیاید چون به شنونده نیاز دارد! اگر این اتفاق افتاد بدانید که کارتان را خوب انجام داده اید و در مسیر درستی قرار گرفته اید. آواز بخوانید، رادیو یا تلویزیون را روشن کنید، بنشینید و مشغول مطالعه شوید و یا شروع به پختن شام کنید. مراقب باشید که اصلا به کودک نگاه نکنید، چون حتی یک نیم نگاه هم می تواند قطع شدن سر و صدا را به تعویق بیندازد.
کودک لجباز را به محل دیگری ببرید
برای تقویت رفتار درست در کودکتان از تحسین و یک روش پاداش دهی استفاده کنید: برای مثال وقتی کودک لجباز بداخلاقی نمی کند و جیغ نمی کشد به او توجه بیشتری کنید. اگر می پندارید لجبازی کودکان برای جلب توجه شما بوده است، وقتی لجبازی نمی کند به آنها توجه نشان دهید. شما همچنین می توانید در یک تقویم تعداد روزهایی را که کودک خوش اخلاق بوده، مشخص کنید تا هم شما و هم کودک یادتان بماند که خوش رفتاری چقدر مهم است. به کودک برای رفتار خوب و همکاری اش پاداش دهید. اجازه ندهید کودک از لجبازی و گریه به عنوان وسیله ای برای شانه خالی کردن از بار مسئولیت استفاده کند. جالب است بدانید که کودکان چقدر زود می آموزند که جیغ کشیدن و بد اخلاقی آنقدر پدر و مادر را آشفته می کند که یادشان می رود چه کاری به او محول کرده بودند! اجازه ندهید لجبازی کودکان، پاسخ های ” بله ” و ” خیر ” شما را تغییر دهد. به کودک لجباز بفهمانید که وقتی حرفی می زنید تصمیمتان همان است که گفتید و آن را تغییر نخواهید داد. وقتی تمام راه ها با شکست روبرو شوند: در این صورت امکان دارد عوامل زمینه ای دیگر باعث این رفتار شده باشند.
برگرفته از اختلالات رفتاری کودکان – نوشته زهرا سعدی
با سلام و احترام
مطالب جالبی در مورد لجبازی کودکان منتشر کرده اید
سپاسگزارم