درباره سرطان استخوان چه می دانید؟

• تومورهای خوش خیم شایع تر از تومورهای بدخیم استخوان هستند.
• انواع مختلفی از سرطان استخوان وجود دارد.
• علائم اولیه ممکن است شامل درد در ناحیه آسیب دیده باشد.
• طیف وسیعی از آزمایش های تشخیصی می تواند به تشخیص سرطان استخوان کمک کنند.
• برای درمان سرطان استخوان می توان از رادیوتراپی، شیمی درمانی و جراحی استفاده نمود.

سرطان استخوان می تواند هر استخوانی از بدن را درگیر نماید، اما اغلب بر استخوان لگن یا استخوان های بلندتر مانند استخوان های دستها و پاها تاثیر می گذارد. وقوع این سرطان نادر است، و کمتر از 1 درصد از کل سرطانها را تشکیل میدهد. در واقع، تومورهای غدد سرطانی استخوان بسیار شایعتر از موارد سرطانی آن هستند. اصطلاح “سرطان استخوان” شامل سرطان هایی که در نواحی دیگری از بدن ایجاد شده و به استخوان گسترش می یابند، نیست. به طور مثال ممکن است، سرطان سینه به استخوان متاستاز شده باشد. در واقع سرطان ها از نقطه ای که شروع شده اند، نام گذاری می شوند.

انواع سرطان استخوان

سرطان استخوان بر اساس نوع سلولی که سرطان از آن آغاز شده است، به انواع زیر تقسیم می شود :

• استئوسارکوم : شایع ترین شکل سرطان استخوان است. در این مورد تومور، از سلول های سرطانی استخوان تولید می شوند. این نوع از سرطان استخوان اغلب در کودکان و جوانان، و در استخوان های پا یا بازو ایجاد می شود. در موارد نادر، استئوسارکوم ها می توانند خارج از استخوان ها (استئوسارکوم های تک سلولی) ایجاد شوند.
• کندروسارکوم : دومین نوع شایع سرطان استخوان است. در این مورد تومور، در غضروف ها تولید می شود. کندروسارکوم معمولا در لگن، پاها یا دست ها و در بزرگسالان سالمند و مسن رخ می دهد.
• سارکوم یوئینگ : تومورهای سارکوم یوئینگ اغلب در لگن، پاها یا بازوهای کودکان و نوجوانان ایجاد می شود.

• درد استخوان ها
• تورم و حساسیت در نزدیکی منطقه آسیب دیده
• تضعیف استخوان ، که منجر به شکستگی شده است.
• خستگی
• کاهش وزن ناخواسته

اگر دچار درد استخوان با این علائم هستید، لازم است با پزشک مشورت نمایید :

• دردی که شروع شده و ناگهان از بین می رود.
• دردی که در شب ها افزایش می یابد.
• دردی که با مصرف قرص های مسکن کاهش نمی یابد.

علت بیشتر سرطان های استخوان ناشناخته است. تعداد کمی از سرطان های استخوانی به عوامل ارثی مرتبط شده اند، همچنین برخی دیگر با تابش مواد رادیواکتیو در ارتباط است.

مراحل سرطان استخوان، از مرحله 0 تا 4 متغیر است، پایین ترین مرحله نشان می دهد که تومور کوچکتر و کمتر تهاجمی است.

علت ایجاد سرطان استخوان روشن نیست، اما پزشکان فاکتورهای خاصی را با افزایش خطر ابتلا به این بیماری در ارتباط می دانند، از جمله این عوامل می توانیم به این موارد اشاره کنیم:

• سندرم های ژنتیکی به ارث رسیده : برخی از سندرم های ژنتیکی نادر از طریق خانواده به ارث میرسند، و خطر ابتلا به سرطان استخوان را افزایش می دهند، از جمله سندرم Li-Fraumeni (سندرم لی-فرامنی) و رتینوبلاستوما ارثی.
• بیماری پاژه استخوان : بیماری پاژه در استخوانها اغلب در افراد مسن اتفاق میافتد و ممکن است خطر ابتلا به سرطان استخوان در آینده افزایش یابد.
• پرتو درمانی برای سرطان : قرار گرفتن در معرض دوزهای بالایی از تابش برای درمان سرطان، می تواند خطر ابتلا به سرطان استخوان را افزایش دهد.

آزمایش های تصویربرداری می تواند به تعیین محل، اندازه تومورهای استخوانی و اینکه آیا تومورها به سایر قسمت های بدن گسترش یافته اند یا خیر؟ کمک کند. انواع آزمایشات تصویربرداری که بسته به علائم و نشانه های فردی توصیه می شوند، عبارتند از :

• اسکن استخوان
• توموگرافی کامپیوتری (CT)
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
• توموگرافی انتشار پوزیترون (PET)
• اشعه ایکس
• بیوپسی با سوزن یا جراحی

ممکن است پزشک دریافت نمونه از بافت (بیوپسی) تومور را برای آزمایشات بیشتر توصیه کند. این تست می تواند به پزشک در تشخیص بافت سرطانی و نوع سرطان کمک نماید. همچنین می تواند نشان دهد که آیا سلول های تومور به سرعت و یا به کندی رشد می کنند. انواع روش های بیوپسی مورد استفاده برای تشخیص سرطان استخوان عبارتند از:

• وارد کردن سوزن از طریق پوست به تومور : در طی بیوپسی با سوزن، پزشک یک سوزن نازک را از طریق پوست وارد استخوان کرده و آن را به سمت تومور هدایت می کند. از این طریق بافتی کوچکی از تومور را دریافت خواهد نمود.
• جراحی برای دریافت نمونه بافت : در طی بیوپسی با جراحی، پزشک با برش پوست،تمام تومور یا بخشی از آن را برای آزمایش خارج می کند.

تعیین نوع بیوپسی مورد نیاز و جزئیات نحوه انجام آن مستلزم برنامه ریزی دقیق توسط تیم پزشکی می باشد. پزشکان باید بیوپسی را به نحوی انجام دهند که با عمل جراحی که ممکن است در آینده برای حذف سرطان استخوان انجام پذیرد، تداخلی نداشته باشد.

بعد تشخیص سرطان استخوان در فرد نیاز به تعیین مرحله سرطان است، زیرا که برای تعیین گزینه درمانی نیاز به تشخیص مرحله سرطان است. این مراحل عبارتند از :

• اندازه تومور
• سرعت رشد سرطان 
• تعداد استخوان هایی که تحت تاثیر قرار گرفته اند مانند مهره های مجاور در ستون فقرات
• میزان گسترش سرطان به سایر قسمتهای بدن

مراحل سرطان استخوان، از مرحله 0 تا 4 متغیر است، پایین ترین مرحله نشان می دهد که تومور کوچکتر و کمتر تهاجمی است. ولی آخرین مرحله سرطان بیانگر این است که تومور به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است.

انتخاب نوع درمان برای این سرطان بستگی به عوامل متعددی دارد، از جمله:

• نوع سرطان استخوان
• ناحیه ای از بدن که این سرطان در آن ایجاد شده است.
• میزان تهاجم بیماری
• میزان گسترش بیماری به سایر نواحی

سه روش برای درمان سرطان استخوان وجود دارد. که در ادامه به تشریح آنها می پردازیم :

پرتو درمانی یا رادیوتراپی

رادیوتراپی، دستگاهی است که معمولاً برای درمان سرطان استخوان و دیگر انواع سرطان ها استفاده می شود. این روش شامل استفاده از اشعه هایی با انرژی بالا یا ذرات برای از بین بردن سلول های سرطانی است. همچنین رادیوتراپی با آسیب رساندن به DNA در داخل سلول های تومور، از باز تولید آنها جلوگیری می کند. رادیوتراپی می تواند در موارد زیر مورد استفاده قرار گیرد:

• درمان کامل تومور
• تسکین درد در سرطان های پیشرفته تر.
• کوچک کردن تومور در مراحل قبل از جراحی سرطان استخوان
• از بین بردن سلول های سرطانی بعد از عمل جراحی

درمان ترکیبی رادیوتراپی همراه با نوع دیگری از درمان ها موثر تر است. به طور مثال ممکن است شیمی درمانی یا رادیوتراپی همراه با هم انجام شوند.

در طول پرتو درمانی، بیمار بر روی یک میز دراز می کشد و یک ماشین مخصوص در اطراف او حرکت می کند تا پرتوهای پر انرژی را در نقاط دقیقی از بدن او بتاباند.

عمل جراحی

هدف از جراحی حذف تومور و بعضی از بافت های استخوانی است که تومور را احاطه کرده است. در اغلب موارد، این درمان شامل تکنیک های خاصی برای حذف تومور در یک قطعه واحد، همراه با بخش کوچکی از بافت سالم است که آن را احاطه کرده است. زیرا ممکن است مجدداً سرطان رشد کند و در نهایت گسترش یابد. ممکن است جراح برای جایگزینی استخوان های از دست رفته برخی از استخوان ها را از قسمت دیگری از بدن پیوند بزند و یا از استخوان مصنوعی استفاده نماید. حتی در برخی موارد، ممکن است قطع عضو ضروری باشد.

شیمی درمانی

شیمی درمانی شامل استفاده از مواد شیمیایی و یا داروهای ضد سرطان قوی برای درمان بیماری است. به طور خاص، این روش به تخریب سلول های سرطانی اشاره دارد. داروهای شیمی درمانی از طریق ورید ها وارد بدن می شود. شیمی درمانی معمولا برای کندروسارکوم موثر نیست، اما بخش مهمی از درمان استئوسارکوم و سارکوم یوئینگ است. شیمی درمانی با پنج هدف زیر انجام می پذیرد :

• بهبودی کامل بیماری: در برخی موارد، شیمی درمانی می تواند به تنهایی به طور کامل سرطان را درمان نماید.
• درمان ترکیبی : شیمی درمانی می تواند همراه با درمان های دیگر مانند پرتو درمانی یا جراحی به دریافت نتایج بهتر کمک نماید.
• تأخیر یا جلوگیری از عود مجدد: بعد از عمل جراحی و برداشت تومور از شیمی درمانی برای جلوگیری از بازگشت سرطان استفاده می شود.
• کاهش سرعت پیشرفت سرطان: شیمی درمانی می تواند پیشرفت سرطان را کند نماید.
• کاهش علائم : شیمی درمانی ممکن است به کاهش علائم بیماری کمک کند. ولی این مورد برای بیماران مبتلا به سرطان های پیشرفته کاربرد دارد.

بعد از تشخیص سرطان ممکن است احساس ضعف و یا ترس داشته باشید. برای مقابله با بیماری و نگرانی های حاصل از آن، از نکات زیر کمک بگیرید:

• اطلاعات کافی در رابطه با بیماری خود و مراقبت های لازم کسب نمایید.
• از پزشک خود در مورد گزینه های درمانی مختلف بپرسید.
• رابطه صمیمانه با دوستان و خانواده می تواند به تقویت روحیه فردی کمک نماید.
•  دوستان و خانواده می توانند حمایت و کمک عملی خود را با مراقبت از بیمار در خانه و یا صورت نیاز در بیمارستان نشان دهند.
• پیدا کردن یک شنونده خوب، با مطرح کردن امیال و ترس ها می تواند در حمایت احساسی از بیمار موثر باشد.

برای بررسی علائم و نشانه هایی که باعث ناراحتی شما می شوند، با پزشک عمومی مشورت نمایید. اگر پزشک تشخیص دهد که ممکن است سرطان استخوان داشته باشید، نیاز است به یک متخصص مراجعه کنید. سرطان استخوان اغلب توسط یک تیم از متخصصان درمان می شود که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحان ارتوپدی که در زمینه سرطان هایی که روی استخوان ها تاثیر می گذارند، تخصص دارند. (متخصصان ارتوپدی)
• پزشکانی که در زمینه درمان سرطان با شیمی درمانی یا سایر داروهای سیستمیک (انکولوژی) تخصص دارند.
• پزشکانی که از تابش برای درمان سرطان استفاده می کنند. (انکولوژی رادیولوژی)
• پزشکانی که بافت را برای تشخیص نوع خاصی از سرطان (آسیب شناسان) تشخیص می دهند.
• متخصصان توانبخشی که می توانند پس از جراحی به شما کمک کنند.

چگونه آماده ملاقات شویم ؟

از آنجایی که ملاقات با پزشک زمان محدودی را شامل می شود، به یاد داشته برخی از نکات می تواند به پزشک در تشخیص کمک نماید.

• هر گونه علائمی را که تجربه می کنید، بنویسید.
• اطلاعات شخصی و کلیدی، از جمله هر گونه تنش یا تغییرات زندگی را به یاد داشته باشید.
• لیستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید، را تهیه کنید.
• به خاطر داشتن سابقه شخصی و خانوادگی بیماری ها

بهتر است در این قرار ملاقات یکی از اعضای خانواده همراه شما باشند زیرا به خاطر سپردن تمام اطلاعاتی که در طول یک قرار ملاقات ارائه می شود، مشکل است.

سوالاتی که باید بپرسید :

آماده سازی یک لیست از سوالاتی که قرار است از دکتر بپرسید، می تواند به شما کمک نماید. برخی از سوالات اساسی در مورد سرطان استخوان، که لازم است از پزشک بپرسید به این شرح است:

• سرطان استخوان من از چه نوعی است؟
• مرحله سرطان استخوان من؟
• درجه سرطان استخوان من ؟
• آیا به آزمایش های اضافی نیاز دارم؟
• گزینه های درمان سرطان استخوان من چیست؟
• شانس درمان من چقدر است؟
• عوارض جانبی و خطرات هر گزینه درمانی چیست؟
• آیا درمان باعث می شود که من نتوانم بچه دار شوم؟
• باید یک متخصص را ببینم؟ هزینه آن چه مقدار است و بیمه من آن را پوشش میدهد؟

مواردی که پزشک می پرسد؟

احتمال دارد که دکتر شما چند سوال از شما بپرسد. آمادگی برای پاسخ دادن به آنها می تواند به تشخیص بیماری کمک نماید.

• علائم شما مداوم یا گاه به گاه است؟
• نشانه های شما چقدر شدید است؟
• چه مواردی، علائم شما را بهبود می بخشند؟
• چه مواردی، علایم شما را بدتر می کنند؟