رمدسیویر داروی کرونا
یکی از این راه ها، داروی کرونا با نام رمدسیویر است که توانسته سرعت پیشرفت بیماری را متوقف کرده یا کاهش دهد. این دارو برای درمان ابولا تولید شده است اما شواهد از نتایج مبارزه این داروی ضد کرونا خبر می دهد.
اخیراً، تیمی از محققان دانشگاه آلبرتا در ادمونتون، کانادا، یک مطالعه آزمایشگاهی را بر روی این داروی کرونا انجام داده اند. این محققان یافته های خود را در ژورنال شیمی بیولوژیک به اشتراک می گذارند. سال گذشته، محققان دانشگاه آلبرتا نشان دادند رمدسیویر می تواند در درمان MERS-CoV (کرونا ویروس مرس) موثر باشد. این دارو با دخالت در مکانیسم ویروس، تکثیر آن را متوقف میکند.
پروفسور ماتیاس گوته، که در این مطالعه سهمی داشت، می گوید: ما به تاثیر گذاری این دارو در برابر ویروس SARS-CoV-2 (کوئید -19 ) خوشبین بودیم و حال می بینیم که همان نتایج را به دنبال داشته است. محققان دریافتند که این دارو بطور موثری بر روی پلیمر های دو ویروس عمل می کند و از تکثیر آن جلوگیری می کند. در واقع رمدسیویر یک مهار کننده بسیار قوی برای پلیمرازهای کرونا ویروس است.
با این وجود، محققان خاطرنشان می كنند كه مطالعات آزمایشگاهی، اگرچه نشان می دهند كه این داروی کرونا نوعی راه درمانی امیدوارکننده است، اما نمی توانند ایمنی مصرف دارو در انسان را تأیید كنند. پروفسور گوته و همكارانش تأکید می كنند كه برای تأیید اثربخشی و ایمنی داروها در زمینه درمان COVID-19، باید منتظر نتیجه آزمایشات بالینی باشیم كه هم اكنون در حال انجام است.
بیمارانی که در یک کارآزمایی بالینی از این دارو استفاده کردند، همه دارای علائم شدید تنفسی و تب بودند اما با مصرف این دارو و در کمتر از یک هفته توانستند بهبودی خود را باز یابند. از 125 بیمار مورد مطالعه، 113 نفر که به شدت تحت تأثیر کرونا ویروس بودند به بهبودی کامل دست یافتند و تنها دو نفر از آنها فوت کردند.
محققان بیمارستان های کلیولند نیز آزمایشات بالینی را با داروی رمدسیویر در برابر کروناویروس انجام داده اند و شاهد بهبودی چشمگیر بوده اند.
همچنین NIH اعلام کرد که آزمایشات انجام گرفته بر روی تاثیر داروی رمدسیویر در مونتانا بر روی دو گروه از میمون های آلوده به کرونا ویروس، نشان دهنده کاهش قابل توجهی در آسیب بیماری به ریه های حیوانات است.
در همین حال، تیم پزشکی دانشگاه شیکاگو با صدور بیانیه، هشدار داد که ” این داده های به دست آمده از کارآزمایی بالینی ناقص است و نتیجه گیری در این مرحله از نظر علمی نامشخص تلقی میشود.”
