درمان قارچ ناخن دست و پا با استفاده از ضد قارچ ها

عفونت قارچی ناخن از رشد زیاد قارچ ها در ، زیر یا سطح روی ناخن ایجاد می شود. قارچ ها در محیط های گرم و مرطوب رشد بیشتری دارند، عفونت هایی مانند عفونت پای ورزشکار نیز می تواند عامل این عفونت شوند. همچنین قارچ هایی که بر روی بدن وجود داشته اند، می توانند باعث عفونت شوند. این بیماری مسری بوده و تماس مستقیم با فرد مبتلا به عفونت نیز می تواند، باعث انتقال این عارضه شود. عفونت های قارچی معمولاً بر روی ناخن های پا تأثیر می گذارند، زیرا انگشتان پا معمولاً در کفش قرار می گیرد، و محیطی گرم و مرطوب را برای قارچ ها فراهم می کند.

اگر برای انجام مانیکور یا پدیکور به سالن مراجعه می کنید، از ضدعفونی شدن ابزار آنها اطمینان حاصل نمایید. زیرا ممکن است عفونت از ابزار هایی مانند سوهان از فرد به فرد دیگر منتقل شود.

بیماری هایی مانند پسوریازیس می تواند شرایطی مشابه این عفونت قارچی ایجاد کند. میکروارگانیسم هایی مانند مخمر ها و باکتری ها نیز می توانند ناخن ها را آلوده کنند.

اگر یک یا چند علائم زیر را دارید،ممکن است دچار قارچ ناخن باشید :

• افزایش ضخامت ناخن ها
• تغییر رنگ به رنگ سفید یا زرد رنگ
• شکننده شدن
• بوی کمی ناخوشایند
• از بین رفتن ناخن که ممکن است موجب بلند شدن آن از بستر خود شود.

قارچ ناخن دست شایع تر از قارچ ناخن پا است، ولی امکان بروز هر یک از آنها وجود دارد.

دلایل مختلفی برای ایجاد عفونت های قارچی وجود دارد، و هر علت درمانی خاص خود را می طلبد. اگرچه بسیاری از دلایل این عفونت قارچی قابل پیشگیری است، اما برخی از عوامل،خطر ایجاد آن را افزایش می دهند. افرادی با شرایط زیر شانس بیشتری برای دریافت این عفونت دارند :

• مبتلایان به دیابت
• بیماری هایی که باعث کند شدن گردش خون می شود
• سن 65 سال (به دلیل کاهش جریان خون، قرار گرفتن در معرض قارچ ها طی سالهای مختلف)
• عرق کردن زیاد
• پابرهنه راه رفتن در مناطق مرطوب و عمومی مانند استخرها ، سالن های بدنسازی و حمام
• سابقه ابتلا به پای ورزشکار
• استفاده از ناخن های مصنوعی یا کاشت 
• شنا در استخر عمومی
• سایر آسیب های ناخن
•  آسیب های پوستی در اطراف ناخن
• ابتلا به پسوریازیس
• مرطوب نگه داشتن انگشتان برای مدت طولانی
• سیستم ایمنی ضعیف
• استفاده مداوم از کتونی و چکمه

این عفونت در مردان بیشتر از زنان و در بزرگسالان بیشتر از کودکان رخ می دهد. به علاوه احتمال شیوع این بیماری در بین اعضای یک خانواده نیز بیشتر است.

• هیپرکراتوز : شامل پوسته پوسته شدن زیر ناخن
•  اونیکومایکوزیس جانبی : شامل ایجاد رگه های سفید یا زرد رنگ
• انیکومیکوزیس دیستال : شامل از بین رفتن گوشه ها یا نوک ناخن
• شیو میکوزیس پروگزیمال : ظهور لکه های زرد رنگ در قسمت پایین ناخن

عادات زیر می تواند به جلوگیری از این بیماری یا سایر عفونت های مربوطه کمک نماید :

• شستشوی منظم دست و پاها
• شستشوی دست ها بعد از تماس با ناخن آلوده
• مرطوب کردن ناخن ها بعد از شستشو
• سوهان کشیدن مرتب
• ضدعفونی کردن ناخن گیر
• استفاده از جوراب هایی که عرق پا را جذب می کنند و یا تغییر جوراب ها در طول روز
• استفاده از کفش هایی که امکان ورود و خروج هوا را داشته باشند.
• استفاده مرتب از اسپری های ضد قارچ یا پودرها
• خشک کردن مابین انگشت ها
•  ضد عفونی کردن مرتب کفش ها با مواد ضد عفونی کننده یا پودرهای ضد قارچ
• استفاده از کفش مناسب در محیط هایی مانند استخر ها
• انتخاب سالن هایی که ابزارهای مانیکور خود را استریل می کنند. (استفاده از وسایل شخصی)
• خودداری از لاک ناخن و ناخن های مصنوعی

در ابتدا پزشک بیمار را معاینه می کند. در مرحله بعدی ممکن است، بخشی از ناخن یا ضایعات خراشیده شده را برداشته و نمونه را به آزمایشگاه بفرستد تا نوع قارچ عامل عفونت را شناسایی کند.بیماری هایی مانند پسوریازیس می تواند شرایطی مشابه عفونت قارچی ایجاد کند. میکروارگانیسم هایی مانند مخمر ها و باکتری ها نیز می توانند این بخش از بدن را آلوده کنند. دانستن علت عفونت شما به تعیین بهترین روش درمان کمک می کند.

عفونتهای قارچی ممکن است به سختی درمان شود. اگر راهکارهای خود مراقبتی و محصولات بدون نسخه (بدون نسخه) به شما کمک نکرده اند، با پزشک خود مشورت کنید. درمان بستگی به شدت وضعیت شما و نوع قارچ عامل بیماری متفاوت است. تکمیل فرآیند درمان ممکن است ماه ها به طول بیانجامد و حتی اگر وضعیت شما بهبود یابد، احتمال تکرار عفونت وجود دارد.

داروها برای درمان قارچ ناخن

پزشک معمولاً مصرف داروهای ضد قارچ را به صورت خوراکی یا موضعی تجویز می کند. در برخی شرایط، مصرف همزمان داروهای ضد قارچ به صورت خوراکی و موضعی پیشنهاد می شود. مهمترین داروهایی که درمان قارچ کاربرد دارد به این شرح است :

داروهای ضد قارچ خوراکی

این داروها اغلب اولین انتخاب هستند، زیرا عفونت را سریعتر از داروهای موضعی از بین می برند. از مهمترین این داروها می توانیم به تربینافین، ایتراکونازول، فلوکونازول و گریسوفولوین اشاره کنیم. این داروها به سرعت رشد ناخن سالم و بدون عفونت کمک می کنند تا جایگزین قسمت آلوده شوند.

دوره مصرف این دارو معمولاً 6 تا 12 هفته پیش بینی شده است. اما تا زمانی که ناخن کاملاً رشد نکند، نتیجه نهایی درمان را مشاهده نخواهید کرد. برای از بین رفتن کامل عفونت ممکن است به حدود چهار ماه یا بیشتر زمان نیاز داشته باشید. به نظر می رسد، میزان موفقیت در درمان قارچ ناخن با این داروها در بزرگسالان بالای 65 سال کمتر است.

داروهای ضد قارچ خوراکی ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی از بثورات پوستی تا آسیب کبدی شوند. ممکن است برای بررسی چگونگی عملکرد این نوع داروها به آزمایش خون در فواصلی منظم نیاز داشته باشید. قبل از مصرف این داروها با پزشک مشورت نمایید. مصرف این دارو برای مبتلایان به بیماری های کبدی یا نارسایی احتقانی قلب یا افرادی که داروهای خاصی مصرف می کنند، ممنوع است.

لاک دارویی

ممکن است پزشک مصرف لاک دارویی ضد قارچ به نام سیکلوپیروکس (Penlac) تجویز کند. این لاک باید یکبار در روز بر روی سطح ناخن و پوست اطراف آن استعمال گردد. بعد از گذشت هفت روز، لایه های لاک را با الکل پاک می شود و مجدداً چرخه را تکرار خواهد شد. این روش ممکن است برای یکسال ادامه یابد.

کرم دارویی

ممکن است پزشک مصرف کرم ضد قارچی را تجویز کند، این کرم ها باید بعد از خیساندن، ناخن ها بر روی سطوح آلوده استعمال شود. در صورتی که ناخن ها نازک باشند، این کرم ها بهتر عمل می کنند. زیرا در این صورت دارو از طریق سطح سخت به قسمت زیرین آن میرسد. برای ناخن های نازک، لوسیون بدون اوره تجویز می شود. ممکن است پزشک برای کارایی بهتر دارو ناخن را با ابزاری مخصوص نازک کند.

عمل جراحی

در مواردی پزشک انجام جراحی برداشت این ناحیه آلوده را پیشنهاد می کند. تا بتوان از این طریق داروهای ضد قارچ را مستقیماً بر روی عفونت زیر آن اعمال نمود. در مواردی که عفونتهای قارچی به داروها پاسخ نمی دهند، و یا عفونت شدید یا بسیار دردناک است، ممکن است، پزشک برای درمان این بیماری از بین بردن دائمی ناخن را پیشنهاد کند.

در ابتدای برای درمان کرم ها و پمادهای ضد قارچ بدون نسخه را امتحان کنید. در صورت مشاهده نشانه های سفید بر روی سطح ناخن ها، آنها را جدا کرده و ناخن های خود را در آب خیس کنید و سپس کرم یا لوسیون دارویی را استعمال نمایید. ناخن ها را اصلاح و نازک کنید، این عمل با کاهش فشار به کاهش درد کمک می کند. همچنین، اگر این کار را قبل از استفاده از یک ضد قارچ انجام دهید، این دارو می تواند به لایه های عمیق تر برسد. قبل از پیرایش یا استفاده از یک دارو برای ناخن های ضخیم، آنها را با کرم های حاوی اوره نرم کنید.

احتمالاً فرآیند درمان با مشاوره نزد پزشک خانواده یا پزشک عمومی شروع می شود. در صورت لزوم پزشک بیمار را به متخصص پوست ارجاع میدهد. برای استفاده بیشتر از وقت خود با پزشک، خوب است که برای قرار ملاقات آماده شوید.

آنچه باید به یاد داشته باشید :

• تمامی علائم خود را ذکر کنید، حتی مواردی که ممکن است با این بیماری ارتباط نداشته باشد.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله فشارهای اساسی یا تغییرات اخیر زندگی را ذکر کنید.
• تمام داروها ، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید را ذکر کنید.

سوالاتی که باید از پزشک بپرسید :

• چه عواملی باعث ایجاد این وضعیت شده است ؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• بهترین روش درمان چیست ؟
• گزینه های اصلی درمان که پیشنهاد می کنید، چیست؟
• در صورتی که مبتلا به بیماری دیگر باشم، چگونه می توانم به بهترین وجه این عارضه را مدیریت کنم؟