علت پرمویی در زنان و مردان و روش های درمان آن

به طور کلی دو نوع پرمویی وجود دارد :

• هیرسوتیسم
• هیپرتریکوزیس

هیرسوتیسم نوعی پرمویی است که فقط زن ها را مبتلا می سازد. در این وضعیت، موهای اضافی به خصوص در صورت، تنه و دست ها و پاها به طور بیش از حدی ایجاد می شوند. این نوع رشد بیش از حد مو در خانم های بالای 60 سال شایع تر می باشد.

دومین نوع پرمویی که به آن هیپرتریکوزیس می گویند می تواند هم در مرد ها و هم در خانم ها ایجاد شود. در این وضعیت در تمام قسمت های بدن و حتی آن قسمت هایی که به طور طبیعی مو وجود ندارد، موهای اضافی ایجاد می شوند.

برخی از داروها از جمله داروی فلوکستین که برای درمان و کنترل افسردگی کاربرد دارد می تواند عوارضی همچون پرمویی به دنبال داشته باشد.

هیرسوتیسم خفیف در خانم ها را اغلب طبیعی قلمداد می کنند. در بعضی موارد، ممکن است بر اثر افزایش هورمون های جنسی مردانه ( آندروژن )  که به طور طبیعی در بدن خانم ها به میزان کمی وجود دارد ایجاد گردد و در بعضی بیماری ها مثل بیماری تخمدان پلی کیستیک هم ممکن است هیرسوتیسم ایجاد شود.همچنین تومور ترشح آندروژن که در تخمدان ها یا غده ی فوق کلیه به وجود می آید می تواند عوارضی از جمله پرمویی به همراه داشته باشد.هیپرتریکوزیس می تواند همراه با بیماری بی اشتهایی عصبی و یا به عنوان یک عارضه جانبی داروهای سرکوب کننده ایمنی یا داروهای ضد فشار خون ایجاد شود.برای علل پرمویی به عوارض ناشی از مصرف داروهای ضد افسردگی هم باید اشاره کرد. برخی از داروها از جمله داروی فلوکستین که برای درمان و کنترل افسردگی کاربرد دارد می تواند عوارضی همچون پر مویی به دنبال داشته باشد.

اگر خانم جوانی هستید که دچار پرمویی ناشی از هیرسوتیسم شده اید،  پزشک شما ممکن است درخواست انجام آزمایش خون نماید تا میزان هورمون های جنسی مردانه خون شما را بررسی نماید. اگر این هورمون ها بالا رفته باشند ممکن است پزشک برایتان داروهایی تجویز نماید تا اثر این هورمون ها را خنثی نماید و بیماری زمینه ای تان را درمان کند. برای مثال، سندرم تخمدان پلی کیستیک را ممکن است با استفاده از داروهای هورمونی یا با کمک جراحی درمان نمود. اگر هیپرتریکوزیس بر اثر عوارض جانبی یک دارو ایجاد شده باشد، عدم مصرف آن دارو اغلب باعث برگشت به حالت اولیه طبیعی می شود.برای از بین بردن موهای زائد می توان از روش های موقتی و از روش های دائمی استفاده نمود. روش های موقتی عبارتند از تراشیدن موها، استفاده از اپیلاتور، کندن موها با موچین، استفاده از موم و بند انداختن. روش های دائمی از بین بردن موها عبارتند از استفاده از لیزر موهای زائد، الکترولیز و فلاش لامپ.

منبع: بیماری های پوست و مو – تالیف : دکتر تونی اسمیت – دکتر فرهاد همت خواه