با افراد بی تفاوت در محیط کار چگونه برخورد کنیم؟

برخی از ویژگی های افراد بی تفاوت نسبت به سازمان این است که بعضی از روزها به هر بهانه ای تلاش می کنند در سرکار خود حاضر نشوند. در ساعات اداری به امور شخصی خود می پردازند. گاهی اوقات برای گذراندن وقت از  امکانات سازمان استفاده شخصی می کنند. خیلی خود را به زحمت نمی اندازند تا در مصرف ملزومات اداری صرفه جویی کنند. گاهی اوقات برای فرار از سازمان، از مرخصی های استعلاجی یا مرخصی ساعتی بدون دلیل واقعی استفاده می کنند.

در سازمان های یادگیرنده مدیران به دنبال کسب بهترین ها هستند برای به دست آوردن بهترین ها باید دائما آموخت و آموخته ها را انتقال داد. این کار را همه کارکنان از مدیر ارشد تا کارکنان ساده سازمان نسبت به نیاز شغلی باید انجام دهند. آموزش مستمر به سازمان قدرت می دهد و سرعت حرکت را برای رسیدن به هدف، بیشتر می کند. در سازمان های یادگیرنده، به دلیل افزایش توانایی فکری کارکنان، آموزش روشهای جدید، عدم وجود سرزنش، استقبال از ایده های جدید، کاهش شدید تنبیه ها، تقویت رضایتمندی کارکنان، تقسیم قدرت در بین کارکنان و … کارکنان از کار خود لذت می برند و دائما در حال پویایی هستند، در چنین سازمانی به هیچ وجه بی تفاوت بوجود نمی آید.

منظور از آزادی عمل، فکر کردن و عمل نمودن در محیط حیطه کاری خود می باشد. در این صورت او احساس رضایت می کند و از انجام کار های خود ابراز خشنودی و علاقه می نماید.

• در سازمان های یادگیرنده نوآوری و خلاقیت بسیار بالا است هرچه آموزش با کیفیت تر و بیشتر صورت گیرد، موجب ایجاد تغییر در افراد می شود. که نتیجه آن بوجود آمدن افرادی خلاق و فعال می باشد و باعث پیشرفت سازمان می گردد. برای ایجاد سازمانی یادگیرنده، ضمن تلاش برای ایجاد این رویه و گسترش فرهنگ یادگیری، باید مدیران بر این عقیده باشند که هزینه یادگیری و آموزش با ارتقاء دانش و افزایش سطح تخصصی افراد جیران خواهد شد. در حقیقت با بسط فرهنگ یادگیری و افزایش سطح دانش، سود نهایی سازمان بیشتر خواهد شد. از دیگر فواید آموزش، آشنایی کارکنان با مشکلات و در نتیجه ایجاد تفکر، پویایی بلند مدت در سازمان، خلاقیت، نوآوری و همچنین باعث عدم مقاومت کارکنان در برابر تحولات و تغییرات سازمان و ..می شود.
• زیبایی و آراستگی محل کار موجب دلچسب شدن آن برای کارکنان می شود. در یک بررسی به عمل آمده مشخص شد که استفاده از رنگ های دلپذیر در محیط کار باعث کاهش غیبت های مکرر کارکنان، افزایش دلبستگی و دلگرمی آنان به کار و کاهش خستگی عمومی بدن می گردد.
• آزادی عمل به او در انجام امور قسمت خود، منظور از آزادی عمل، فکر کردن و عمل نمودن در محیط حیطه کاری خود می باشد. در این صورت او احساس رضایت می کند و از انجام کار های خود ابراز خشنودی و علاقه می نماید.
• اهمیت دادن به شغل او بدون مقایسه با مشاغل دیگر سازمان اگر به هر شغل به عنوان یک کار مهم و مورد نیاز در سازمان توجه شود، هیچگاه مقایسه بین مشاغل و مشخص کردن مهمترین و کم اهمیت ترین پیش نمی آید. در این صورت هیچ کس احساس حقارت نمی کند و کارکنان با انجام کاری که مسئول آن هستند ابراز رضایت و علاقه می کنند.

رفتار با افراد دشوار- دکتر میر مهرداد پیدایی – احمد رحیمی