درمان لکه های قرمز روی پوست یا بیماری روزاسه چیست؟

علائم و نشانه های این بیماری شامل موارد زیر است:

• قرمزی صورت، این بیماری معمولاً باعث ایجاد قرمزی در قسمت مرکزی صورت می شود. رگ های خونی کوچک روی بینی و گونه ها اغلب متورم می شوند و قابل رویت هستند.
• تورم و برجستگی های قرمز، بسیاری از مبتلایان جوش هایی روی صورت خود دارند که شبیه آکنه است. این برآمدگی ها گاه حاوی چرک است.
• مشکلات چشم، بسیاری از مبتلایان چشمهای خشک، تحریک شده، متورم و پلک های قرمز دارند. این نشانه ها به عنوان روزاسه چشمی شناخته می شود.
• بزرگ شدن بینی با گذشت زمان، این بیماری می تواند پوست بینی را ضخیم کند و باعث تورم بینی شود. این مورد بیشتر در مردان رخ می دهد.

ممکن است علائم این بیماری ممکن است با بیماری های گال،دمودکس و درماتیت پوستی به اشتباه تشخیص داده شود.

مطالعه بیشتر: آکانتوز نیگریکانس

علت این بیماری ناشناخته است، اما احتمالاً ناشی از ترکیب عوامل ارثی و محیطی و بهداشت ضعیف ایجاد می شود. تعدادی از عوامل که خطر روزاسه را افزایش دهند؛ عبارتند از :

• نوشیدنی های گرم و غذاهای پرادویه
• شراب قرمز و سایر مشروبات الکلی
• درجه حرارت زیاد بدن
• نور خورشید یا باد
• ورزش
• داروهایی که رگهای خونی را گشاد می کنند، مثل داروهای فشار خون
• برخی از محصولات آرایشی 

درمان روزاسه بر کنترل علائم متمرکز است. بیشتر اوقات درمان شامل مصرف داروهای ترکیبی و مراقبت از پوست است.

احتمال بروز روزاسه در همه افراد وجود دارد، اما عوامل زیر ریسک ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند :

• جنسیت زن
• پوست حساس و در معرض آفتاب
• سن بالای 30 سال 
• سیگار کشیدن
• سابقه خانوادگی روزاسه

با گذشت زمان، غدد چربی در بینی و گونه ها بزرگتر می شوند، در نتیجه باعث می شود بافت، بر روی و اطراف بینی تجمع کند. وضعیتی به نام رینوفیما، این عارضه در مردان بسیار شایع تر است و در طی یک دوره یک ساله به آرامی بروز می کند.

هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص روزاسه وجود ندارد. پزشک با توجه به تاریخچه پزشکی و علائم بیمار و معاینه پوست بیماری را تشخیص می دهد.البته ممکن است تست هایی برای رد شرایط دیگر مانند پسوریازیس، اگزما یا لوپوس انجام شوند. این شرایط بعضی اوقات می تواند باعث علائمی شبیه به روزاسه شوند. اگر علائم بیماری چشم را درگیر کند، احتمالاً برای ارزیابی دقیق به متخصص چشم (چشم پزشک) ارجاع داده می شوید.

درمان روزاسه بر کنترل علائم متمرکز است. بیشتر اوقات درمان شامل مصرف داروهای ترکیبی و مراقبت از پوست است. مدت زمان درمان بستگی به نوع و شدت علائم بیمار دارد. ممکن است پس از بیماری مجدداً عود نماید.

داروها

در سالهای اخیر داروهای جدیدی برای درمان این بیماری تولید شده است. نوع دارویی تجویزی بستگی به علائم بیمار دارد. شاید لازم باشد، گزینه های درمانی مختلف یا ترکیبی از داروها را امتحان کنید تا درمان مفید را دریابید. داروهای تجویز شده برای روزاسه شامل موارد زیر است:

• داروهای موضعی، این داروها قرمزی را کاهش می دهند. برای روزاسه خفیف تا متوسط​​، پزشک کرم یا ژل مناسب را رفع آسیب دیدگی پوست تجویز می کند. داروی بریمونیدین با تنگ کردن عروق خونی، قرمزی پوست را کاهش می دهد. ممکن است نتایج استفاده از این دارو را در طی 12 ساعت پس از مصرف مشاهده کنید. تأثیر این دارو بر روی رگ های خونی موقتی است، بنابراین برای تکمیل درمان روزاسه باید به طور مرتب از داروها استفاده شود. سایر محصولات موضعی تأثیر کمتری بر قرمزی دارند اما به کنترل جوشهای خفیف روزاسه کمک می کنند. این داروها شامل آزلائیک اسید، مترونیدازول و ایورمکتین است. بعد از مصرف آزلائیک اسید و مترونیدازول نتایج در حدود 2 تا 6 ماه بعد ظاهر می شود. نتایج مصرف ایورمکتین بعد از مدت طولانی تری ظاهر می شود اما بهبودی پس از مصرف طولانی تر است.
• آنتی بیوتیک خوراکی، پزشک ممکن است یک آنتی بیوتیک خوراکی مانند داکسی سایکلین را برای روزاسه متوسط ​​تا شدید همراه با برجستگی و جوش تجویز کند.
• داروی آکنه خوراکی، اگر روزاسه شدید باشد و به سایر روش های درمان روزاسه پاسخ ندهد، پزشک ممکن است ایزوترتینوئین را پیشنهاد کند. این یک داروی خوراکی قدرتمند آکنه است که به پاکسازی ضایعات کمک می کند. مصرف این دارو در دوران بارداری ممنوع است، زیرا این امر می تواند باعث نقایص جدی مادرزادی شود.

روشهای درمانی

لیزر درمانی و سایر روشهای درمان روزاسه مبتنی بر نور ممکن است به کاهش قرمزی عروق خونی بزرگ شده کمک کنند. برای حفظ ظاهر پوست ممکن است به طور دوره ای به درمان های مکرر نیاز داشته باشید.

سبک زندگی و داروهای خانگی

روشهای مراقبت از پوست ممکن است به بیمار در کنترل علائم و نشانه های روزاسه و جلوگیری از عود مجدد آن کمک کنند.

• شناسایی و جلوگیری از محرک ها، به مواردی که باعث عود مجدد بیماری می شوند توجه کرده و از آنها جلوگیری کنید.
• محافظت از پوست صورت، استفاده روزانه از ضد آفتابها با SPF 30 یا بالاتر و با طیف گسترده ای که هر دو اشعه ماوراء بنفش A و ماوراء بنفش B را مسدود می کند، می تواند موثر باشد. به علاوه پوشیدن کلاه و اجتناب از قرار گرفتن در معرض آفتاب ظهر، هوای سرد و باد می تواند به جلوگیری از بیماری کمک نماید.
• با لطافت با پوست خود رفتار کنید، بیش از حد صورت خود را لمس نکنید. از یک پاک کننده مناسب پوست استفاده کنید و مرتباً پوست خود مرطوب کنید. از محصولاتی که حاوی الکل یا سایر مواد تحریک کننده پوست هستند، خودداری کنید.

پزشکی جایگزین

ماساژ روزانه و ملایم صورت ممکن است به کاهش تورم و التهاب کمک کند. با حرکت انگشت خود از قسمت مرکزی صورت شروع کنید و تا گوش ها ادامه دهید.

یک مطالعه جدید نشان می دهد که مصرف کافئین خطر ابتلا به این بیماری را کاهش می دهد. حتی با این وجود، نوشیدنی های گرم محرک محسوب می شوند.

بسیاری از روش های درمان روزاسه جایگزین مانند استفاده از روغن شترمرغ و روغن پونه کوهی می توانند به درمان کمک کنند اما هیچ مدرک قطعی برای از بین بردن این بیماری وجود ندارد.

احتمالاً برای درمان روزاسه با ملاقات پزشک خانواده خود شروع می کنید. ممکن است به یک متخصص بیماری های پوستی (متخصص پوست) مراجعه کنید. اگر این وضعیت روی چشم شما تأثیر بگذارد، ممکن است نیاز به یک متخصص چشم (چشم پزشک) داشته باشید. برای آمادگی بیشتر قبل از ملاقات با پزشک نکات زیر را به یاد داشته باشید:آنچه شما می توانید انجام دهید.

تهیه لیستی از سوالات به شما کمک می کند تا از وقت ملاقات خود نهایت استفاده را ببرید. برخی از سوالات اساسی که باید در مورد این بیماری از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• چه عاملی می تواند باعث بروز علائم و نشانه های این بیماری می شود؟
• آیا برای تأیید تشخیص نیاز به آزمایش خاصی دارم؟
• بهترین روش درمان روزاسه چیست؟
• آیا این شرایط موقتی است یا مزمن؟
• آیا جایگزینی عمومی برای دارویی که تجویز می شود، وجود دارد؟
• من مشکلات پزشکی دیگری دارم؛ چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا می توانم صبر کنم تا ببینم آیا این شرایط به تنهایی حل می شود؟
• از چه روال هایی برای مراقبت از پوست استفاده کنم؟

سوالاتی که پزشک می پرسد.

احتمالاً پزشک شما سوالاتی از بیمار می پرسد، که عبارتند از :

• چه مدت زمانی از شروع علائم می گذرد؟
• آیا علائم شما مداوم بوده یا گاه به گاه است؟
• آیا علائم بهبود می یابد و یا دائماً وجود دارد؟
• چه مواردی علائم شما را تحریک و یا تشدید می کند؟