نارسایی قلبی مزمن چه علائمی دارد؟

در ابتدای بیماری نارسایی قلبی مزمن، یک طرف قلب ممکن است بیشتر گرفتار شده باشد که در این موارد، به این بیماری اصطلاحاً اصطلاحاً نارسایی راست یا چپ گفته می شود. نارسایی قلبی راست منجر به ورم کردن مچ پا و تجمع مایع در سرتاسر بدن می شود. نارسایی قلبی چپ باعث می شود که مایع در ریه ها جمع شود. جمع شدن مایع در ریه ها که بر اثر نارسایی قلبی چپ ایجاد می شود معمولاً سریعاً منجر به نارسایی قلبی راست می گردد و ترکیب این دو باهم را اصطلاحاً نارسایی احتقانی قلب می نامند که شایع ترین نوع نارسایی قلبی مزمن می باشد.هر نوع بیماری ای که باعث صدمه زدن به قلب شود می تواند منجر به بروز نارسایی قلبی مزمن گردد. در 80 درصد موارد، این بیماری بر اثر بیماری شریان کرونری ایجاد می شود. در بیماری شریان کرونری، خون رسانی به عضله قلب کاهش می یابد. بالا بودن دائمی فشار خون می تواند منجر به نارسایی قلبی مزمن شود زیرا قلب برای تلمبه کردن خون به رگ هایی که به طور طبیعی دارای فشار خون بالا هستند مجبور است که سخت تر کار کند این اختلالات باعث می شوند که ابتدا نارسایی قلبی چپ ایجاد شود
نارسایی سمت راست قلب یکی از عوارض شایع بیماری ریوی مزمن می باشد. سایر علل احتمالی ابتلا به این بیماری قلبی عبارتند از بیماری های دریچه ای قلب و کاردیومیوپاتی دیلاته. در موارد نادری ممکن است نارسایی قلبی مزمن بر اثر بیماری کم خونی، بیماری هیپرپاراتیروئیدی ( پرکاری تیروئید) و چاقی بیش از حد ایجاد شود. بعضی از افرادی که دچار مرض قند هستند، در خطر ابتلاء به این بیماری قرار دارند.

علائم نارسایی قلبی مزمن به تدریج ظاهر شده و اغلب مبهم هستند. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• تنگی نفس که در هنگام فعالیت بدنی و یا در هنگام دراز کشیدن بدتر می شود.
• بی اشتهایی
• تهوع
• ورم کردن پا و مچ پاها
• گیجی

افراد مبتلا به نارسایی قلبی مزمن همچنین ممکن است بطور ناگهانی دچار حملات نارسایی قلبی حاد شوند که علائم آن عبارتند از تنگی نفس شدید، خس خس سینه و عرق ریزش. این حملات معمولاً در طی شب رخ می دهند. گاهی اوقات اگر قلب بخاطر بروز یک سکته قلبی یا یک عفونت، تحت فشار بیشتری قرار بگیرد، نارسایی قلبی حاد بروز می کند. نارسایی قلبی مزمن نیاز به درمان خوری در بیمارستان دارد.

اگر پزشک به وجود این مشکل مزمن مشکوک باشد یک نوار قلبی از بیمار خواهد گرفت. همچنین ممکن است یک اکوکاردیوگرافی انجام شود تا تصویر قلب عملکرد آن ارزیابی شود. گرفتن یک عکس رادیوگرافی ممکن است نشانه هایی از نارسایی قلب را نشان دهد و مثلا قلب بطور غیر طبیعی بزرگ تر دیده شود و یا اینکه تجمع مایعات در بافت ریه دیده شود.
همچنین پزشک ممکن است آزمایش های دیگری نیز درخواست نماید تا علت زمینه ای بروز نارسایی قلبی را پیدا نماید. برای مثال ممکن است درخواست آنژیوگرافی کرونری نماید تا باریک شدن شریان های کرونر را بررسی کند و یا اینکه آزمایش های خون برای بررسی کم خونی و یا پر کاری تیروئید درخواست نماید.

اگر شما دچار نارسایی قلبی مزمن هستید باید از انجام ورزش های سخت و شدید و نیز قرار گرفتن در موقعیت های استرس زا خودداری نمایید. تمرینات ورزشی منظم و ملایم ورزشی مثل پیاده روی ممکن است در صورتی که شما دچار نارسایی قلبی مزمن خفیف تا متوسط هستید کمک کننده باشد. اگر شما اضافه وزن دارید باید تلاش کنید تا وزن خود را کم نمایید. برای این مشکل احتمالاً پزشک اقدام به تجویز دارو های ادرار آور و داروهای مهار کننده ACE که باعث گشاد شدن رگهای خونی و کاهش بار قلب می شود، خواهد نمود و به علاوه دارو هایی که قدرت قلب را افزایش میدهند مثل داروی دیگوکسین و در بعضی موارد داروهای بتابلوکر ممکن است داده شود. در بعضی موارد ممکن است درمان های دارویی موثر واقع نشوند و نیاز به عمل پیوند قلب باشد.
منبع : بیماری های قلبی – تالیف : دکتر تونی اسمیت – ترجمه : دکتر فرهاد همت خواه