همه چیز در مورد زگیل و انواع آن

• زگیل های کوچک، تومورهای خوش خیمی هستند که بیش از 100 نوع از پاپیلوما ویروسی انسان (HPV) عامل ایجاد آن است.
• ظاهر بالینی زگیل ها عبارتند از انواع معمولی،  صاف،  کف پا،  داخلی،  رشته ای و  تناسلی.
• آنها معمولا به طور خود به خودی ناپدید می شوند، اما این امر ممکن است چندین سال به طول بیانجامد
• این زائده های ویروسی به طور معمول به انواع درمان پاسخ می دهند.
• ممکن است پس از درمان مجددا رشد نماید.
• اکثر زگیل ها دارای یک سطح خشن و همچنین تعدادی از نقاط مشخص و دقیق سیاه و سفید هستند که نشان دهنده مویرگ های کمپلکس کوچک است.

عامل ایجاد زگیل های روی پوست ویروس پاپیلومای انسانی ( HPV ) است که بیشتر از 100 نوع مختلف از آن تا به امروز شناسایی شده است، برخی از انواع این ویروس مخاط دهان را آلوده کرده و توده هایی را در آنجا ایجاد می کند.یکی از انواع ویروس HPV عامل زگیل پوستی خوش خیم است که با سرطان ارتباط ندارد. اگر چه آنها مسری به شمار میروند، اما فقط از یک نوع نیستند. علاوه بر این، اغلب تنها یک قسمت از بدن (مانند دست و پا) را تحت تاثیر قرار می دهند، اما می تواند در مناطق دیگر گسترش یابد. شکل زگیل زخمی عفونی به نظر می رسد و تا حدی وابسته به نوع ژنتیکی ویروس زگیل، و همچنین محل آناتومی آن است. به عنوان مثال، همان نوع ویروس زگیل میتواند زگیل های معمولی و همچنین زگیل های پاتوژن ایجاد کند.

زگیل ها به طور معمول پس از انجام روش های درمانی ذکر شده از بین میروند اما درمان آنها به زمان نیازمند است. همچنین اغلب آنها پس از طی مدتی بدون استفاده از هیچ روش درمانی از بین می روند. آنها اغلب بدون درد هستند مگر اینکه در نقاط حساس، مانند کف پا که فشار زیادی بر آنها تحمیل شده، ایجاد شوند.

•  گنبدی : انواع زگیل های گنبدی شکل، در پشت انگشتان دست، انگشتان پا و زانو وجود دارد. این نوع اغلب دارای نقاط کوچک سیاه و سفید روی سطوح خود هستند که نشان دهنده مویرگهای ترومبوز چندگانه می باشد. بعضی افراد اشتباه این نقطه را “زگیل های بذری” می نامند.
•  پاتوژن (زگیل کف پا) :  پاتوژن در کف پا یافت می شود. همچنین انواع کوچک که در خوشه هایی روی سطح کف پا رشد می کنند، نوع موزائیک نامیده می شوند.
•  مسطح : این نوع ممکن است بر روی صورت، پاها و سایر قسمتهای بدن بوجود آید و اغلب تعداد زیادی دارد.
•  داخلی : این نوع در اطراف یا زیر ناخن ها ایجاد می شوند.
•  رشته ای : این نوع که به انگشتی نیز معروف است. به طور معمول بر روی صورت، پلک ها و لب ها پدیدار می شود.
•  خونی : زگیل های آسیب دیده گاهی اوقات خونریزی می کنند و زگیل های خونی نامیده می شوند.

ایجاد زگیل روی پوست می تواند بسیار آزار دهنده باشد اما آنها معمولا طی 18 ماه بدون هیچ درمانی از بین می روند. درمان رایج زگیل های پوستی از طریق استعمال محصولات حاوی سالیسیلیک اسید انجام می پذیرد. همچنین درمان های جدید تر شامل استفاده از اسپری های دی اکسید کربن برای مسدود کردن آنها می باشد.برخی از روش های درمانی بدین شرح است:

سالیسیلیک اسید

از این دارو می توان برای درمان انواع زگیل ها استفاده نمود، سالیسیلیک اسید نوعی کراتولیتیک است که پروتئین پوست ( کراتین ) را حل نموده تا لایه زخمی روی زائده از بین برود و به مرور از روی پوست محو شود. این دارو به شکل های قطره، ژل، پد و پماد در دسترس است.

انجماد

این روش با استفاده از نیتروژن مایع صورت می پذیرد. در دمای 196- درجه سانتی گراد ، زگیل را منجمد نموده و پس از آن احتمالا روی پوست تاول هایی ایجاد می شود و بعد از طی چند روز پوسته پوسته شده و به طور کامل از بین میرود.

بتادین

بتادین حاوی آنتی بیوتیک هایی است که ویروس های عامل زگیل را از بین می برد. برای این عمل کافی است مقداری از بتادین را روی آن زده و با باند روی آن را بپوشانید.

آلدرا

آلدرا یکی از روش های درمانی است که توسط پزشک انجام می گیرد و به موجب تقویت سیستم ایمنی بدن می گردد تا فرد مجدداً مبتلا به این بیماری نگردد. اما این روش درمانی هزینه ی بیشتری نسبت به سایرین نیازمند است.

داروی موضعی کانتاریدین

این دارو روشی درمانی موثری برای زگیل های آبکی است، که باید توسط پزشک مورد استفاده قرار گیرد. یک قطره از این دارو را روی زائده ایجاد شده ریخته ( باید دقت شود به بافت های دیگر منتقل نگردد.) و پس از طی مدتی پوست دچار تاول می شود و در نهایت زائده بدون اسکار از بین می رود.

تزریق

تزریق کاندیدا یا بلئومایسین ( داروی مورد استفاده در شیمی درمانی ) در درمان موثر است.

جراحی

اگر زائده بسیار بزرگ و ناراحت کننده باشد، جراحی یا جراحی لیزر تهاجمی برای برداشتن آن به طور کلی مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجایی که این غده های گوشتی از طریق یک ویروس ایجاد می شوند، ممکن است پس از انجام اقدامات جراحی یا سایر انواع درمان، مجددا رشد نمایند.

آیا استفاده از دارو ها درد ایجاد می کند؟

استفاده از اسید سالیسیلیک روی پوست معمولی، می تواند باعث سوزش یا قرمزی شود، اما به ندرت عفونت و زخم ایجاد می کند. هنگامی که فرد از مصرف محصول سالیسیلیک اسید استفاده کند پوست به حالت طبیعی باز می گردد. با این حال، احتمالا بهتر است از اسید سالیسیلیک در مناطق حساس مانند پوست صورت یا کشاله ران استفاده نکنید، به طور کلی توصیه می شود که از سالیسیلیک اسید روی پوست افراد مبتلا به دیابت یا در مناطقی که گردش خون ضعیف است استفاده نشود. به همین ترتیب، محصولات انجماد بدون نسخه نیز ایمن هستند، اما باید با دقت و طبق دستورالعمل محصول استفاده شوند زیرا عملکرد آنها به گونه ای است که بافت زنده را نابود می کند.

آیا درمان موثری وجود دارد؟

این غده های گوشتی به طور معمول پس از انجام روش های درمانی ذکر شده از بین میروند اما درمان آنها به زمان نیازمند است. همچنین اغلب آنها پس از طی مدتی بدون استفاده از هیچ روش درمانی از بین می روند. آنها اغلب بدون درد هستند مگر اینکه در نقاط حساس، مانند کف پا که فشار زیادی بر آنها تحمیل شده، ایجاد شوند.