سندروم پای بی قرار چیست ( درمان خانگی+دارویی)
سندروم پاهای بی قرار یا به انگلیسی (Restless legs syndrome (RLS یک وضعیت حرکتی است که باعث میشود در هنگام استراحت، میل شدید به حرکت دادن پاها ایجاد شود. همچنین ممکن است احساساتی مانند خارش یا ضربان را در پا احساس کنید. سندروم پای بی قرار اغلب در هنگام نشستن یا دراز کشیدن اتفاق می افتد. این سندروم در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد. درمان قطعی برای سندروم پای بی قرار وجود ندارد، اما می توان آن را کاهش داد. در این مقاله از بیچشک با ما همراه باشید تا با این سندروم بیشتر آشنا شوید.
سندروم پای بی قرار چیست
سندرم پاهای بیقرار (RLS) یک اختلال سیستم عصبی، حرکتی و خواب است که باعث می شود به طور ناخواسته افراد پاهای خود را تکان دهند. سندروم پای بی قرار در شب بیشتر یا شدید تر می شود به همین دلیل برخی از پزشکان آن را یک اختلال خواب می دانند. سندروم پای بی قرار معمولا در نشستن های طولانی مدت مانند زمانی که برای مدت طولانی در ماشین نشسته اید، رخ می دهد.
سندروم پای بی قرار در زنان شایع تر است و همچنین احتمال بروز آن در میانسالی بالاتر است. احساس نیاز به حرکت دادن پا اغلب در ساق پا اتفاق می افتد اما ممکن است در ران و مچ پا نیز بروز پیدا کند.
علائم سندروم پای بیقرار
علائم سندروم پای بی قرار واضح هستند و تشخیص آنها سخت نخواهد بو برخی از آنها شامل خارش، سوزش، درد و کشش در پا می باشد. سایر علائم این سندروم عبارتند از :
- داشتن احساسات ناخوشایند در پا که منجر به حرکت دادن آنها می شود
- بدتر شدن نیاز به تکان دادن پا در حین استراحت
- تسکین موقت احساسات ناخوشایند پا بعد از حرکت دادن آنها
- لرزش و تکان دادن پاها در هنگام خواب
علائم سندروم پای بی قرار معمولا در خود پا رخ می دهند نه پوست آن، این علائم در اغلب موارد در دو پا بروز پیدا می کنند و در موارد محدودی بر دست ها نیز تاثیر می گذارند.
علت سندروم پای بی قرار
علت بروز سندروم پای بی قرار به طور قطعی هنوز مشخص نشده است اما یکی از شایع ترین علت های آن ژنتیک می باشد. تقریبا نیمی از افرادی که دچار سندروم پای بی قرار می شوند، یکی از اعضای خانواده آنها نیز از قبل به این سندروم مبتلا بوده است. برخی از دلایل دیگری که در بروز این سندروم موثر هستند شامل :
- بیماری های مزمن : تجربه طولانی مدت بیماریهایی مانند دیابت، پارکینسون، بیماری های کلیوی، نارسایی کلیه، آسیب نخاعی و نوروپاتی می تواند منجر به بروز سندروم پای بی قرار شود.
- کمبود آهن : پایین بودن آهن می تواند دلیل دیگری برای بروز سندروم پای بی قرار باشد. تحقیقات نشان می دهند که در برخی از افرادی که دچار این سندروم هستند سطح آهن طبیعی است اما در برخی از نواحی مغز آنها سطح آهن پایین است. به همین دلیل است که در برخی موارد برای درمان سندروم پای بی قرار منابع آهن تجویز می شوند.
- داروها : برخی از داروها می توانند علائم سندروم پای بی قرار را تشدید کنند مانند آنتی هیستامین ها، داروهای ضد تهوع، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد روان پریشی
بارداری، کم خونی و اعتیاد به مصرف مواد مخدر از دلایل دیگری هستند که می توانند منجر به بروز سندروم پای بی قرار شوند.
سندروم پای بی قرار در بارداری
تقریبا یک سوم زنان در حین بارداری دچار سندروم پای بی قرار می شوند. احتمال بروز این سندروم در سه ماه اول بارداری بیشتر است. علائم سندروم پای بی قرار در بارداری شامل احساس خارش، درد ، سوزش و احساس نیاز به حرکت دادن پاها می باشد.
به نقل قول از سایت webmd :
Restless legs syndrome can resolve after giving birth. Within a few days after your baby is born it in many cases will disappear.
ترجمه :
سندروم پای بی قرار می تواند بعد از زایمان برطرف شود. در بیشتر موارد چند روز بعد از به دنیا آمدن کودک این سندروم از بین می رود.
منبع : https://www.webmd.com/baby/pregnancy-and-rls-restless-legs-syndrome
درمان سندروم پای بی قرار
درمان قطعی برای سندروم پای بی قرار وجود ندارد اما روش هایی برای کاهش علائم آن وجود دارد برای مثال اگر یک بیماری مانند کمبود آهن یا دیابت منجر به بروز سندروم پای بی قرار شده باشد پزشک تلاش می کند با درمان این شرایط به بهبود سندروم پای بی قرار نیز کمک کند. در زیر به بررسی روش هایی برای کمک به سندروم پای بی قرار می پردازیم.
درمان خانگی سندروم پای بی قرار
ایجاد تغییر در سبک زندگی می تواند در کاهش علائم سندروم پای بی قرار به شما کمک کند. برخی از کارهایی که می توانید برای بهبود این سندروم در خانه انجام دهید شامل :
- پرهیز از نوشیدن محرک هایی مانند کافئین و الکل در عصر
- ترک سیگار
- ورزش منظم ( به ویژه حرکات یوگا)
- داشتن یک برنامه منظم برای خواب
- انجام حرکات کششی قبل از خواب
- حمام گرم
- استفاده از کمپرس سرد یا گرم
- تقویت ذهن
- تنفس عمیق
- ماساز پا
- پیاده روی
- داشتن یک رژیم غذایی متعادل
درمان دارویی سندروم پای بی قرار
در اغلب موارد برای درمان دارویی سندروم پای بی قرار از آگونیست های دوپامین استفاده می شود. این داروها باعث افزایش سطح دوپامین می شوند. آگونیست های دوپامینی که معمولا برای درمان سندروم پای بی قرار استفاده می شوند عبارتند از :
- روپینیرول
- پرامیپکسول
- چسب پوستی روتیگوتین
این داروها ممکن است در برخی موارد باعث خواب آلودگی شوند در نتیجه بعد از مصرف آنها از رانندگی پرهیز کنید.
سندروم پای بی قرار می تواند همراه با درد باشد به همین دلیل در برخی از موارد از داروهای مسکن خفیف مانند کدئین برای تسکین درد آن استفاده می شود.
سوالات متداول در مورد سندروم پای بی قرار
سندروم پای بی قرار یک اختلال حسی-حرکتی است که باعث به وجود آمدن میل به حرکت پا به ویژه در خواب می شود. سندروم پای بی قرار باعث به وجود آمدن ام اس نمی شود و یکی از علائم ام اس نیز محسوب نمی شود اما حدود یک چهارم افرادی که ام اس دارند از سندروم پای بی قرار نیز رنج می برند.
سندروم پای بی قرار در کوکانی ظاهر می شود که اختلال کم توجهی-بیش فعالی دارند. اغلب کودکانی که سندروم پای بی قرار دارند در زمان خواب دچار احساس گرفتگی، کوبیدن، انقباض و تکان در بازوها یا پاهای خود می شوند.
بهترین داروها برای سندروم پای بی قرار عبارتند از روپینیرول، پرامیپکسول و روتیگوتین
تحقیقات نشان داده اند که کمبود ویتامین های دی، سی، ای، ب6 و ب12 می تواند در بروز سندروم پای بی قرار موثر باشد به همین دلیل مصرف مکمل های ویتامین به ویژه مکمل های ویتامین ب6 و منیزیم برای افرادی که مبتلا به سندروم پای بی قرار هستند توصیه می شود.
دمنوش گل صد تومانی برای سندروم پای بی قرار مفید است.
سندروم پای بی قرار تهدید کننده زندگی نیست اما می تواند عوارضی همچون بی خوابی و اضطراب داشته باشد و زندگی را مختل کند.
ورزش هایی مانند یوگا، دوچرخه سواری و شنا برای سندروم پای بی قرار مناسب هستند. همچنین انجام حرکات کششی می تواند برای این سندروم مفید باشد. به طور کلی ورزش روزانه از 30 تا 60 دقیقه برای سندروم پای بی قرار مفید است اما اگر در پاهای خود احساس درد داشتید از ادامه ورزش خودداری کنید.