منشاء ویروس جدید
در دسامبر سال 2019 ، مقامات چینی از ظهور یک سری از عفونت های کرونا ویروس جدید خبر دادند. براساس اطلاعات موجود در سازمان بهداشت جهانی (WHO) در ابتدای سال 2020 ، 41 مورد از این کرونا ویروس در ووهان، پایتخت استان Huabei در مركز چین تشخیص داده شده است. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، از بین افراد آلوده، هفت نفر “به شدت بیمار” هستند.مقامات چینی اظهار داشتند، که این موارد با حضور در بازار غذاهای دریایی در مرکز شهر ووهان مرتبط است. این بازار از اول ژانویه سال 2020 بسته شده است.اما طبق گزارش های جدید ممکن است این عفونت تنها در چین وجود نداشته باشد، و سازمان بهداشت جهانی را مجبور به تشکیل جلسه کمیته اضطراری برای بررسی اوضاع کند.
در 14 ژانویه امسال، مقامات تایلند گزارش دادند که با استفاده از نظارت حرارتی ، یک زن 61 ساله چینی که از ووهان به تایلند سفر کرده و در حال بازدید از این کشور بوده را شناسایی کرده اند. این زن دچار تب شدید بوده، و مقامات او را از فرودگاه به بیمارستان منتقل کردند، و پزشکان ابتلا به عفونت کرونا ویروس را در این شخص تایید کرده اند. اظهارات این زن مبنی بر این بود که از بازار غذاهای دریایی بازدید نکرده است و این نشان می دهد که وی در تماس با یک منبع دیگر از ویروس بوده، که هنوز ناشناخته مانده است. مقامات تایلند در حال حاضر در حال بررسی سلامت 182 فرد دیگری هستند که در پرواز به تایلند با این زن در تماس بوده اند.
براساس داده های منتشر شده از سوی وزارت بهداشت هنگ کنگ، این زن چینی که به محض ورود به تایلند تحت مراقبت های پزشکی قرار گرفت، اکنون بهبود یافته است.
به نظر می رسد احتمال شیوع ویروس به دیگر کشور ها نیز وجود دارد، زیرا مقامات ژاپنی نیز یک مورد از این عفونت را تأیید کرده اند. نمایندگان وزارت بهداشت کشور ژاپن اعلام كرده اند كه این مورد مردی ژاپنی است که در حدود 30 سال سن دارد و برای اولین بار هنگام مراجعه به ووهان در اوایل ژانویه دچار تب شدید شده است. این فرد به محض بازگشت به ژاپن در بیمارستان بستری شده و پزشکان عفونتی مشابه بیماری سارس را در وی تشخیص دادند. این مرد ژاپنی مانند بازدید کننده چینی در تایلند اظهار داشت که وی از بازار غذاهای دریایی مرتبط با سایر موارد عفونت، بازدید نکرده است. با این حال، مقامات بهداشتی اظهار داشتند كه این مرد در تماس با افراد دیگر مبتلا به این عفونت بوده است، و این نشان می دهد كه ویروس می تواند از شخص دیگری به فرد منتقل شود.
پروفسور یوون کووکو-یانگ، متخصص کرونا ویروس از دانشگاه هنگ کنگ اظهار داشت که توالی ژنتیکی ویروس جدید نشان داده است که حدود 80٪ شبیه به ویروسی است که باعث بیماری سارس می شود. در ادامه به بررسی بیشتر ویروس بیماری سارس می پردازیم:
در فاصله نوامبر 2002 تا ژوئیه 2003، 8،098 مورد از این بیماری در سراسر جهان تشخیص داده شده که 774 مورد از آن به فوت انجامیده است.
ویروس کشنده سارس چیست؟
SARS یا سندرم شدید حاد تنفسی یک بیماری تنفسی مسری و بالقوه کشنده است. که از خانواده coronavirus یا SARS-CoV به شمار می رود. coronavirus نوعی ویروس است که به طور معمول باعث بیماری های دستگاه تنفسی فوقانی می شود. سرماخوردگی نیز ناشی از نوعی coronavirus است.
شش نوع مختلف کرونا ویروس برای آلوده کردن انسان ها شناخته شده است که 4 نوع از آن در بین انسان ها شایع تر است. بیشتر افراد در برخی از مراحل زندگی حداقل یکی از آنها را تجربه می کنند. دو نوع دیگر کرونا ویروس عامل ایجاد SARS و سندرم تنفسی خاورمیانه (MERS) هستند. این موارد کمتر متداول اما بسیار کشنده است.
این ویروس اولین بار در نوامبر 2002 در چین ظاهر شد و در فوریه 2003 این ویروس تشخیص داده شد. این ویروس پیش از مهار آن به بیش از 24 کشور گسترش یافت. از ماه مه 2004، هیچ مورد جدیدی از آن گزارش نشده است. اما در فاصله نوامبر 2002 تا ژوئیه 2003، 8،098 مورد از این بیماری در سراسر جهان تشخیص داده شده که 774 مورد از آن به فوت انجامیده است.
همکاری های گسترده جهانی تضمین می کند که خطر SARS به سرعت مورد بررسی قرار می گیرد و شیوع بیماری به طور مؤثر مهار شده است. دانشمندان ابتدا تصور می كردند كه حیوانات SARS-CoV را به انسان منتقل می كنند. اما اکنون بر این باورند که ویروس حیوانات به یک نوع جدید و کشنده تر تبدیل شده است.
راه های انتقال ویروس ووهان
ذرات منتشر شده ناشی از سرفه، عطسه و تماس نزدیک احتمالاً ویروس SARS را منتقل می کند. قطرات تنفسی از طریق غشاهای مخاطی دهان، بینی و چشم به بدن جذب می شوند. این ویروس می تواند از راه های زیر انتشار یابد :
- در آغوش گرفتن و بوسیدن
- استفاده از وسایل مشترک برای خوردن و آشامیدن
- صحبت با بیمار در فاصله نزدیک
- تماس مستقیم با ناقل بیماری
- فرد مبتلا به ویروس می تواند عفونت را از طریق به جای گذاشتن قطرات تنفسی روی اشیاء، مانند دستگیره درها، تلفن و … پخش کند.
این ویروس احتمالاً تا چندین روز در محیط زیست فعال خواهد بود. بیماری سارس اولین کرونا ویروس بود كه علائم شدیدی را در انسان ایجاد کرد. بیماری هایی که از حیوانات به انسان منتقل می شوند، بیماری های جانور زایی نامیده می شوند و نسبتاً نادر هستند. نگرانی اصلی وقتی ایجاد می شود که ویروس سویه های جدید مشابه همین ویروس جدید ایجاد کند، در حالی که بدن انسان هنوز در مقابل آن ایمنی ندارد. اغلب پیش بینی آنچه ممکن است اتفاق بیفتد غیر ممکن است.
علائم
علائم معمولاً طی 3 تا 5 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس SARS ظاهر می شوند، اما این احتمال وجود دارد که پس از 2 تا 7 روز نیز بروز کنند. اما قبل از بروز علائم، بیماری مسری نیست. بیشتر موارد بیماری سارس با تب بالا شروع می شود. علائم اولیه دیگر مشابه علائم آنفولانزا است و شامل درد، لرز، اسهال، سرفه خشک و تنگی نفس است. این علائم طی یک هفته توسعه می یابد .
ممکن است بیماران را به سمت ذات الریه یا عفونت ریه ها پیش ببرد و یا عوارضی جدی مانند نارسایی تنفسی، نارسایی قلبی و نارسایی کبدی رخ دهد. این عوارض در افراد بالای 60 سال شایع تر است. اولین علائم دو تا هفت روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس شروع می شود و شامل یک یا چند مورد از موارد زیر است:
- تب (درجه حرارت بیش از 100.4 F)
- سردرد
- خستگی
- درد و درد عضلانی
- احساس ناراحتی عمومی
- کاهش اشتها
- اسهال
علائم تنفسی سه یا چند روز پس از مواجهه ایجاد می شود. علائم تنفسی یکی از موارد زیر را شامل می شود:
- سرفه خشک
- تنگی نفس
- آبریزش بینی و گلودرد (غیر معمول)
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
تشخیص
سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می کند که برای تشخیص SARS، فرد باید همه موارد زیر را داشته باشد:
- تب حداقل 100.4 درجه فارنهایت یا 38 درجه سانتیگراد
- یک یا چند علائم بیماری دستگاه تنفسی تحتانی : سرفه ، مشکل در تنفس ، تنگی نفس
- کرونا ویروس برای نشان دادن تشخیص پنومونی
SARS بسیار نادر است و علائم آنفولانزا و ذات الریه نیز علائم مشترکی با این بیماری دارند. پزشک در مورد ابتلا به این ویروس مشکوک نخواهد بود، مگر زمانی که شخص در منطقه ای حضور داشته که ویروس در آن شیوع یافته است. بیشتر بیمارانی که در طی سالهای 2003 تا 2004 به این بیماری مبتلا شده اند، با افرادی که ناقل این ویروس بوده اند، و یا با محیطی هایی که این ویروس وجود داشته، تماس داشته اند.
آزمایشات
آزمایشات با تشخیص ویروس و آنتی بادی ها می توانند وجود این بیماری را تأیید کنند. این آزمایشات می توانند به شناسایی SARS-CoV کمک کنند. آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز معکوس (RT-PCR) می تواند وجود ویروس در ترشحات خون، مدفوع و بینی را تشخیص دهد.
آزمایش سرولوژیک می تواند آنتی بادی های SARS-CoV را در خون تشخیص دهد. اگر فردی آنتی بادی داشته باشد، احتمالاً عفونت نیز دارد.
روش دیگر تشخیص شامل قرار دادن مقدار کمی از بافت بدن یا مایعات درون یک ظرف حاوی ویروس است. اگر ویروس رشد کند، سلول ها تغییر می کنند. این آزمایشات ممکن است در مراحل اولیه عفونت قابل اعتماد نباشد.
درمان
این بیماری یک اورژانس پزشکی است و به مراقبت های فوری پزشکی نیاز است. در حال حاضر، هیچ درمان خاصی برای SARS وجود ندارد، اگرچه درمان های مختلفی با موفقیت نامشخص انجام شده است. متخصصان بیماریهای عفونی و مراقبت ریوی و سایر افراد باید در مراقبت از بیماران سارس نقش داشته باشند.
درمان های پزشکی که برای این بیماری امتحان شده است شامل کورتیکواستروئیدها، آنتی ویروس ها، اینترفرون و داروهای مختلف آنتی بادی، اکسید نیتریک و یک داروی سنتی چینی با نام گلیسیریزین (ترکیب موجود در ریشه های شیرین بیان) است. برای اثربخشی بیشتر این درمانها به اندازه کافی مطالعه نشده است. بیشتر بیماران بستری در بیمارستان نیاز به مراقبتهای حمایتی مانند اکسیژن درمانی یا تهویه مکانیکی دارند.
سازمان بهداشت جهانی برای جلوگیری از شیوع ویروس استفاده از ماسک و عینک های مخصوصی را توصیه می کند. به نظر نمی رسد هیچ دارویی، از جمله آنتی بیوتیک ها بتوانند در مقابله با SARS مؤثر باشند. مراقبت های حمایتی از جمله استفاده از داروها برای تسکین علائمی مانند تب و سرفه توصیه می شود.
جلوگیری
مانند سایر بیماریهای عفونی، برخی اقدامات ساده برای جلوگیری از شیوع ویروس SARS انجام می شود.
- بهداشت شخصی مؤثر می تواند به جلوگیری از گسترش سارس کمک کند.
- شستشوی مکرر دست
- خودداری از دست زدن به چشم، دهان یا بینی با دست های آلوده
- پوشاندن دهان و بینی و در هنگام سرفه یا عطسه
از آنجا که SARS پس از بروز علائم بیماری واگیر است، هر کسی که مبتلا به این بیماری باشد، باید تا 10 روز پس از بهبود علائم، ارتباط خود را با افراد دیگر محدود کند. SARS در هفته دوم بیماری در مرحله خطرناک قرار دارد.