دهان و دندانسبک زندگی

همه چیز در مورد ارتودنسی ، انواع، عملکرد و مراحل ارتودنسی دندان ها

ارتودنسی در لغت به معنی ردیف کردن دندان ها و روشی برای بهبود عملکرد وضعیت و ظاهر دندان ها می باشد.
اگر دندان ها به هر دلیلی روی هم افتاده و یا تراز نباشد، افزون بر تاثیرات منفی بر روی زیبایی، جویدن و گاز گرفتن را دچار اختلال می نماید به علاوه تمیز نگه داشتن دندان ها نیز دچار مشکل خواهد شد.
از دیگر وظایف دندان ها تلفظ درست کلمات است،همچنین نقش بسزایی در زیبایی چهره ها و دندان ها دارد، سلامت دندان موجب افزایش اعتماد به نفس می گردد.
اگر دندان شما دارای پایه فک خوب و فاصله دندانی کم باشید، ارتودنسی هیچ محدوده ی سنی نخواهد داشت.


علت فاصله های دندانی چیست ؟

برخی از مهمترین علل ایجاد اختلال در ردیف بودن دندان ها بدین شرح است:

  • علت فاصله دندانی می تواند ژنتیکی باشد، بطور مثال کودک از یکی از والدین ژن دندان های کوچک و از دیگری ژن فک بزرگ را به ارث می برد.
  • بیماری های لثه و نسوج نگهدارنده
  • نداشتن بعضی از دندان های انتهایی
  • عادات بد و نامناسب مثل عادت به استفاده از خلال دندان بجای نخ دندان
  • ناخن زدن با فاصله ی بین دندان ها

عملکرد ارتودنسی

این عملکرد به گونه ای است که موجب تغییر موقعیت و مرتب کردن دندان ها روی یکدیگر میشود که این به سبب فک کوچک و یا باز بودن فاصله بین دندان ها به خاطر فک بزرگ انجام میگیرد. اگر شما مایل به استفاده از ارتودنسی نیستید می توانید از ارتودنسی نامرئی استفاده نمایید که البته لازم است هزینه ی بیشتری را بپردازید.

قبل از انجام این درمان بهتر است تمامی مشکلات دندان مثل پوسیدگی را رفع نمایید. طول درمان معمولا 8 تا 48 ماه زمان نیاز دارد.

واقعیت این است که تکمیل دوره درمان ارتودنسی، مرتب بودن دندان‌ها را تا پایان عمر تضمین نمی‌کند. زمانی که نگهدارنده‌ها برداشته شود، دندان‌های شما به ثبات مورد انتظار رسیده‌اند. هر تغییر جزئی پس از این به دلیل فرایند رشد طبیعی و افزایش سن بوده و ربطی به درمان‌های ارتودنسی قبلی شما ندارد.

انواع ارتودنسی

انواع ارتودنسی بدین شرح است :

  • دستگاه متحرک ارتودنسی : این مدل  می تواند توسط فرد در دهان قرار گیرد و یا خارج شود. بطور معمول از این دستگاه جهت مرتب کردن دندان های کودکان زیر 12 سال که دندان های شیری دارند، استفاده می کنند. دندانپزشکان عمومی مهارت استفاده از این دستگاه را در دوره تحصیل خود فرا می گیرند.
  • دستگاه ثابت ارتودنسی : این دستگاه محکم به دندان ها می چسبد و بیمار نمی تواند آن را از دندان خارج نماید. این مدل  جهت مرتب کردن دندان های دائمی و بعد از 12 سالگی کاربرد دارد و تنها باید توسط متخصص روی دندان ها قرار گیرد، زیرا اگر دندانپزشک مهارت کافی در این زمینه را نداشته باشد ممکن است صدمات جبران ناپذیری از جمله تحلیل ریشه های دندان را به همراه آورد.

مراحل ارتودنسی

  1. نصب براکت ها بر روی دندان :پس از آنکه دندان پزشک از سلامت دندان ها اطمینان خاطر نمود، توسط اسیدی اقدام به چسباندن براکت ها بر روی سطح دندان می نماید. سپس سیم قوسی را از بین تمام براکت ها رد نموده و توسط کش های رنگی بر روی براکت محکم می نماید.
  2. تنظیم براکت ارتودنسی : در این مرحله لازم است هر ماه به دندانپزشک مراجعه نموده تا در صورت لزوم موقعیت سیم ها یا کش ها تغییر نماید.
  3. بعد از قرارگیری دندان ها در جای خود لازم است ارتودنسی برداشته شود . بعد از برداشت براکت ها نیاز است تا دو سال جهت تثبیت محل قرارگیری دندان ها، از ارتودنسی متحرک استفاده نمایید.

در تمامی مراحل انجام کار ممکن است مجبور به تحمل درد کمی باشید که با استفاده از مسکن های ضعیف می توانید این درد را از بین ببرید.

واقعیت این است که تکمیل دوره درمان ارتودنسی، مرتب بودن دندان‌ها را تا پایان عمر تضمین نمی‌کند. زمانی که نگهدارنده‌ها برداشته شود، دندان‌های شما به ثبات مورد انتظار رسیده‌اند. هر تغییر جزئی پس از این به دلیل فرایند رشد طبیعی و افزایش سن بوده و ربطی به درمان‌های  قبلی شما ندارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا