عوارض بیماری صرع چیست ؟ بررسی بیماری در کودکان و بزرگسالان ، روش های درمان بیماری

• زمین خوردن و افتادن

یکی از بدترین و خطرناک ترین عوارض بیماری صرع زمین خوردن و افتادن ناگهانی شخص در حین شروع حملات و تشنج ها می باشد. حملات و تشنج های صرع غیر قابل پیش بینی هستند و در دوره های نامشخصی بروز می کنند. در چنین مواردی شخص به طور ناگهانی تمامی اختیار و هوشیاری خود را از دست می دهد و ممکن است در حین زمین خوردن با شکستگی استخوان سر و انواع ضربه های مغزی روبرو شود.

• تصادفات رانندگی

افرادی که به بیماری صرع مبتلا هستند ممکن است در حین رانندگی به طور ناگهانی با حملات روبرو شوند و در اثر از دست دادن هوشیاری خود دچار تصادفات رانندگی گردند. همچنین بسیاری از افرادی که به بیماری صرع مبتلا هستند حتما باید در مکان های شلوغ و پرتردد وسایل نقلیه به هنگام عبور از خیابان از فرد دیگری کمک بخواهند. زیرا امکان بروز حملات ناگهانی و برخورد با وسایل نقلیه در هر لحظه وجود دارد.

• خفگی

مبتلایان به صرع تا 19 برابر بیشتر از سایر افراد در برابر خفگی های ناشی از استخر و حمام قرار دارند. آب باعث تشدید حملات صرع در افراد مبتلا به این بیماری می گردد. از این رو همیشه احتمال بروز حملات تشنجی در زیر آب وجود دارد و به دنبال آن شخص می تواند دچار خفگی گردد.

• بیماری های روانی

از آنجایی که بیماری صرع، مغز و سیستم عصبی مرکزی را هدف حمله ی خود قرار می دهد احتمال بروز بیماری های روانی در افراد مبتلا به صرع بسیار بیشتر است. بیشتر مبتلایان به این بیماری به دنبال بیماری خود به مشکلاتی مانند افسردگی، اضطراب، استرس و خودکشی دچار می شوند. علت اصلی این موضوع هنوز روشن نیست ولی عوارض داروها و مشکلاتی که مبتلایان به صرع با آن در طول زندگی خود روبرو می شوند در ایجاد چنین مشکلات روانشناختی بی تاثیر نیستند.

موارد فوق عوارض و اثرات عمومی بیماری صرع می باشد. در کنار اینها عوارض دیگری هم وجود دارد.

• مرگ ناگهانی

بسیاری از افرادی که به بیماری صرع مبتلا هستند در معرض خطر ابتلا به مرگ ناگهانی قرار دارند. این عارضه شایع نیست و در موارد اندکی دیده می شود ولی به هر صورت مواردی از بروز مرگ های ناگهانی در میان افراد مبتلا به صرع مشاهده شده است. مطالعات نشان می دهد که ممکن است در اثر حملات تشنجی شدید، فرد با مشکلات تنفسی و قلبی مواجه شود و به دنبال آن دچار مرگ ناگهانی گردد.

• شرایط صرعی

بیمارانی که دچار این عارضه می شوند با بیشترین میزان آسیب به مغز مواجه می شوند. شرایط صرعی زمانی به وجود می آید که حملات تشنجی بیش از 5 دقیقه طول بکشد. همچنین فرد با حملات تشنجی مکرر روبرو شود و در فاصله ی بین حملات هوشیاری فرد باز نگردد. در چنین حالتی احتمال آسیب دائمی به مغز و به دنبال آن رخ دادن مرگ های ناگهانی وجود دارد.

• عوارض بیماری در بزرگسالان

بیماری صرع در هر سنی که انسان را درگیر خود کند می تواند باعث ایجاد مشکلات و عوارض متعددی شود که در مطالب فوق به طور کلی به آن اشاره کردیم. در این میان هیچ تفاوتی میان افراد بزرگسال و کودکان از نظر نوع عوارض وجود ندارد. فقط برخی از موارد بالا مختص بزرگسالان است. وقوع تصادفات در حین رانندگی از عوارضی هستند که فقط در بزرگسالان دیده می شود ولی باقی عوارض در کودکان هم گزارش شده است.

بیماری صرع عموما در کودکان بالای 5 سال مشاهده می شود و در سنین پایین تر شیوع ندارد و بسیار نادر است. این بیماری در کودکان عمدتا با تشنج و از دست دادن هوشیاری همراه است و بسیاری از والدین این نوع تشنج را با تشنج ناشی از تب اشتباه می گیرند. در حالی که میان تشنج ناشی از صرع و تشنج های ناشی از تب بالا تفاوت های زیادی وجود دارد.در هر صورت بروز تشنجات در کودکان را باید جدی گرفت و آن را پیگیری کرد. بسیاری از تشنجاتی که در دوران کودکی رخ می دهند ناشی از صرع نیستند ولی می توانند باعث آسیب های مغزی شوند و در طولانی مدت مشکلاتی مانند صرع به وجود بیاورند.

علائم تشنج صرع در کودکان بدین شکل است که کودک برای مدتی کوتاه آگاهی و هوشیاری خود را نسبت به محیط اطرافش از دست می دهد و قادر به درک چیزی نیست و نمی تواند بفهمد که در محیط پیرامونش چه می گذرد. همچنین ممکن است کودک دچار لرزش شدید در اندام های بدن خود شود و حالت چشم هایش تغییر کند. در بسیاری از کودکان از دهان کودک کف خارج می شود و کودک اغلب کنترل ادرار خود را از دست می دهد.

در برخی از کودکان بروز تشنجات با هیچ لرزش و علامت خاصی همراه نیست و کودک فقط به نقطه ای خیره می ماند. تشخیص صرع در کودکان فقط به وسیله ی گرفتن نوار مغزی امکان پذیر است و معمولا کودکانی که به این بیماری دچار هستند در یکی از اعضای خانواده ی آنها مواردی از ابتلا به صرع مشاهده می شود. همانطور که در بالا اشاره شد عوارض صرع در کودکان و بزرگسالان مشابه است و تفاوتی با یکدیگر ندارد.

 بیماری صرع در کودکان قابل درمان و کنترل است و با مصرف داروهای ضد تشنج و کنترل کننده می توان از بروز بیشتر تشنجات و حملات جلوگیری کرد ولی کودک باید مصرف منظم داروها را تا پایان عمر ادامه دهد.

بیماری صرع مجموعه ای از اختلالات عصبی است که سیستم عصبی مرکزی انسان را تحت تاثیر خود قرار می دهد و با بروز حملات تشنجی پی در پی همراه است. در زمان های گذشته بیماری صرع را با نام بیماری مقدس می شناختند و اگر فردی دچار این بیماری بود باور پیشینیان ما بر این بود که او در حال مبارزه با شیاطین است و شیاطین در بدن او رخنه کرده اند.شدت و نوع حملاتی که در بیماری صرع رخ می دهند با یکدیگر بسیار متفاوت است. این حملات تشنجی می تواند بسیار خفیف و غیر قابل رویت باشد و در برخی موارد هم بسیار شدید و با لرزش اندام های بدن همراه است. حملات صرع هیچ نظم و قاعده ی خاصی ندارند و همیشه به طور ناگهانی آغاز می شوند.

برخی از موارد این حملات بسیار ساده و جزئی است و با مشکل خاصی همراه نیست، مثلا در مبتلایان به صرع ساده هنگام آغاز حملات فرد فقط به نقطه ی نامعلومی به صورت ثابت خیره می ماند و برای مدت کوتاهی هوشیاری خود را به طور کلی از دست می دهد و متوجه نیست که در محیط اطرافش چه می گذرد و یا چه کسی صدایش می زند.

ولی افرادی که صرع آنها در وضعیت پیشرفته تری قرار دارد شدت حملات بیشتر و تخریب کننده تر است و باعث لرزش اندام ها، زمین خوردن، از دست دادن کامل هوشیاری و گاز گرفتن زبان می گردد. چنین حمله هایی بسیار خطرناک هستند و اگر برای طولانی مدت ادامه داشته باشند می تواند باعث آسیب های دائمی مغزی شود.

بیماری صرع هیچ گروه سنی خاصی ندارد و در تمامی گروه های سنی شیوع آن دیده می شود. در کودکان معمولا در سنین بالای 5 سال صرع رخ می دهد و اگر هم کودکی در سنین پایین تر از 5 سال به بیماری صرع مبتلا شد مورد نادری است و از موارد صرع مادرزادی به شمار می رود.

انواع صرع

پزشکان بیماری صرع را از روی نوع و شدت حملات و طول زمان هر حمله به انواع مختلفی دسته بندی می کنند. تا به امروز چیزی در حدود 40 نوع مختلف از بیماری صرع شناسایی شده است. با توجه به اینکه حملات بیماری صرع در کدام  قسمت از مغز ایجاد می شوند و به دنبال آن بررسی این موضوع که کدام ناحیه از مغز بیشترین صدمه را در طی حملات صرع می بیند، نوع و شدت حملات متفاوت است. در یک تقسیم بندی کلی بیماری صرع به 2 نوع زیر تقسیم بندی می شود که هر کدام شامل حالت های متفاوتی است.

صرع جزئی

در چنین حالتی صرع فقط در یک طرف مغز رخ می دهد. بررسی ها نشان می دهد که در حدود یک سوم از مبتلایان به صرع، به صرع جزئی مبتلا هستند و اکثر آنها بیان کرده اند که قبل از آغاز حملات با تغییرات بویایی، بینایی و شنیدن صداهایی نامفهوم مواجه شده اند. این نوع صرع به دو نوع زیر تقسیم می شود:

• صرع ساده که حملات آن در حدود 1 دقیقه و کمتر از آن طول می کشد و با علائمی مثل تاری در دید، سفتی عضلات، عرق کردن، احساس حالت تهوع و رنگ پریدگی همراه است.

• صرع پیچیده که عمدتا منشا حملات از قسمت گیجگاهی مغز است و در برخی از موارد هم از قسمتی که مرکز حافظه و احساسات مغز است شروع می شود. طول مدت زمان این نوع حملات 1 الی 2 دقیقه است و نشانه های آن شامل دویدن، فریاد زدن، دست زدن، خندیدن، گریه کردن و … است.

 صرع عمومی

این نوع صرع هر دو قسمت مغز را درگیر میکند و با نشانه هایی مثل از دست دادن هوشیاری و بیهوشی همراه است. صرع عمومی شامل موارد زیر است:

• صرع عموم کلی که قسمت های از بدن مانند بازوها و پاها به شدت می لرزد و پس از پایان حملات فرد به شدت احساس خستگی و گرسنگی می کند و احساس سردرد و تاری دید دارد.

• صرع غایب با نشانه هایی مانند باز شدن ناگهانی دهان، بیهوشی و چشمک زدن همراه است و حملات آن بیش از 30 ثانیه طول نمی کشد.

• صرع بی صدا که عضلات شخص به صورت ناگهانی شل می شود و شخص بر روی زمین می افتد.

• صرع تب که ناشی از تب بالاست.

• صرع حرکتی با علائمی مثل لرزش و حرکت شدید عضلات همراه است.

یک نوع خیلی خاص و نادر از بیماری صرع وجود دارد که با نام صرع شکمی شناخته می شود . این بیماری عمدتا برای کودکان رخ می دهد و به هنگام شروع حملات، ناحیه ی شکم مورد هدف قرار میگیرد. درد شکم و تهوع به همراه کمی تغییرات در سطح هوشیاری فرد از بارزترین علائم صرع شکمی است.

صرع مقاوم به درمان

اگر از دکتر خود شنیدید که صرع شما از نوع صرع مقاوم به درمان است به این معنی می باشد که حملات و تشنج ها شما به وسیله ی دارو قابل کنترل نیست و اصطلاحا بیماری صرع شما به دارو مقاوم است.

صرع مقاوم به درمان ممکن است در هر سنی شروع شود. این نوع از صرع هم در بزرگسالان و هم در کودکان می تواند رخ دهد. مطالعات نشان می دهد که از هر 3 نفر مبتلا به صرع 1 مورد آن از نوع صرع مقاوم به درمان است. علت به وجود آمدن صرع مقاوم هنوز به طور دقیق مشخص نشده است ولی به احتمال زیاد یک ضربه ی شدید به ناحیه ی سر مثلا در حین تصادفات رانندگی یا بروز عفونتهای شدید مثل مننژیت می تواند به عنوان عامل زمینه ساز آن مطرح شود.

صرع مقاوم به درمان در اغلب موارد به داروهای ضد تشنج پاسخ درمانی کافی نمی دهد و از آنجایی که تعداد و شدت حملات به مرور زمان افزایش می یابد شدت و میزان آسیب ها و ضایعه های مغزی بیشتر است. در چنین مواردی برای درمان برخی بیماران عمل جراحی را انجام می دهند و با برداشتن ضایعات مغزی تا حد زیادی از تعداد و شدت حملات تشنجی می کاهند ولی باز هم در موارد زیادی همچنان حملات بی وقفه ادامه دارد. بسیاری از موارد صرع لوب گیجگاهی از نوع صرع مقاوم به درمان است.

صرع خفیف

صرع خفیف نوعی از حالت های بیماری صرع است که اغلب در کودکان دیده می شود. شدت حملات صرع خفیف بسیار کم است و بیشتر از 15 ثانیه طول نمی کشد. حملات تشنجی خطرات کمتری با خود به همراه دارند و باعث زمین خوردن شخص نمی شود.

در بیشتر افرادی که به صرع خفیف مبتلا هستند فرد به هنگام آغاز حملات به نقطه ی نامعلومی خیره می شود و برای چند لحظه ی کوتاه هوشیاری و قدرت درک خود را از دست می دهد. در چنین وضعیتی فرد هیچ گونه آگاهی و درکی از محیط اطراف خود ندارد و حتی اگر کسی صدایش کند متوجه نخواهد شد. در بسیاری از موارد حملات هیچگونه علامت مشخصی ندارند و تشخیص آنها بسیار دشوار است و فقط از طریق نوار مغزی می توان آن را تشخیص داد.

صرع خفیف به مرور زمان می تواند بر عملکرد سیستم مغزی تاثیرات مخربی بگذارد و توانایی یادگیری فرد را کاهش دهد.

تشنج و صرع

بارزترین و عمده ترین علامتی که بیماری صرع را از سایر بیماری ها می توان تشخیص داد بروز تشنج است. رخ دادن تشنج یعنی یک طوفان الکتریکی در مغز به پا شده و سلول های عصبی مغز به شدت درگیر هستند. بسیاری از عوامل وجود دارند که باعث ایجاد تشنج می شود. مهم ترین نکته ای که در این میان وجود دارد افتراق تشنج های ناشی از صرع با سایر انواع تشنج می باشد. بیماری هایی مثل تومور مغزی و تب می تواند باعث ایجاد تشنج شوند ولی اگر شخص بیش از 2 بار با حملات تشنجی روبرو شد که هیچ دلیل مشخصی برای آن وجود ندارد باید بیماری صرع را مد نظر قرار دارد.

شدت و نوع تشنج هایی که در بیماری صرع رخ می دهد بسته به میزان شدت بیماری بسیار متفاوت اند. برخی از این تشنج ها کوتاه هستند و در کمتر از 15 ثانیه پایان می یابند. میزان لرزش و رعشه ی اندام ها بسیار ضعیف است و نورون ها با حملات کمتری مواجه هستند.

ولی در حملات شدید تر ممکن است طول مدت زمان حمله ی تشنج بیش از 1 دقیقه به طول انجامد و شدت لرزش اندام ها بسیار بیشتر باشد. در برخی موارد شخص اختیار ادرار خود را از دست می دهد و بیشتر این افراد در خطر خفگی و مرگ ناگهانی قرار دارند.

تشنج های صرع میوکلونیک که با انقباض سریع و گذرای ماهیچه ها همراه است یکی از بیشترین موارد نوع تشنج در انواع صرع می باشد.

در تشنج های شدید فرد ممکن است زبان خود را گاز بگیرد و سطح وسیعی از مغز و سلول های مغزی در معرض آسیب شدید قرار دارند. اگر شدت تشنج ها بالا باشد و مهار و کنترل نشوند امکان آسیب های دائمی مغز وجود دارد.

تشخیص صرع

برای تشخیص بیماری صرع با توجه به علائم و نشانه ها پزشک ابتدا وجود سایر مشکلات و بیماری هایی که می توانند باعث ایجاد تشنج شوند در فرد بررسی می کند و اگر به موردی دست نیافت برای بررسی صرع و جهت اطمینان بیشتر و تشخیص 100 درصد از روش های زیر استفاده می کند:

• نوار مغزی EEG
• اسکن های مغزی
• استفاده از MRI
• آزمایش خون
• سوابق پزشکی و خانوادگی

صرع و ازدواج

تاریخ نشان می دهد در برخی از جوامع و فرهنگ ها صرع مانعی جدی برای ازدواج افراد بود و افرادی که به صرع مبتلا بودند نمی توانستند ازدواج کنند. این باور غلط هنوز هم در بسیاری از کشورهای جهان سومی همچنان مرسوم و متداول است. ولی افرادی که به صرع مبتلا هستند می توانند به وسیله ی داروهای ضد تشنج، بیماری خود و حملات آن را کنترل کنند و همانند سایر افراد عادی به زندگی خود ادامه دهند.

این افراد مانند تمامی افراد جامعه حق زندگی و ازدواج دارند و هیچ قانونی در هیچ کجای جهان ازدواج آنها را منع نکرده است. ممکن است چنین افرادی نسبت به سایرین از برخی محدودیت ها برخوردار باشند ولی این بدین معنی نیست که هیچ کاری نمی توانند بکنند.

بسیاری از افراد مبتلا به صرع تجربه ی پدر شدن یا مادر شدن را می توانند تجربه کنند و یک زندگی عادی و طبیعی را به همراه همسر خود داشته باشند.

بیماران مبتلا به صرع فقط به حمایت های عاطفی بیشتری نیاز دارند و اگر شریک زندگی شما به صرع مبتلاست حتما با پزشک معالج او تعامل نزدیکی برقرار کنید و درباره ی بیماری او بیشتر مطالعه کنید.

صرع و بارداری

بارداری از حساس ترین و پرخطرترین دوران های زندگی هر زنی است. یک جنین زنده در وجود مادر در حال رشد و نمو است و طبیعی است که عوامل زیادی می تواند بر روی او تاثیر گذار باشند. بروز حملات صرع می تواند هم برای سلامتی مادر و هم برای سلامتی جنین خطرناک باشد و به عنوان یک تهدید جدی به شمار می آیند. احتمال تولد نوزادان ناقص و مرده در چنین مواردی بالاست.

صرع می تواند در دوران بارداری ریسک ها و خطرات متعددی را با خود به همراه داشته باشد. حملات صرع می توانند سلامتی مادر و جنین را تحت تاثیر قرار دهند و رشد و سلامتی جنین را با خطر مواجه کنند. تولد نوزادان ناقص در مادرانی که به بیماری صرع مبتلا هستند یکی از مهم ترین عوارض این بیماریست. ولی این بدین معنی نمی باشد که مادرانی که به صرع مبتلا هستند نمی توانند باردار شوند. بسیاری از مادران مبتلا به صرع با یک برنامه ریزی مشخص و دقیق و تحت نظر پزشک معالج خود میتوانند بارداری موفقی داشته باشند و نوزادان سالمی به دنیا می آورند.

بسیاری از مادرانی که به بیماری صرع مبتلا هستند با یک برنامه ریزی دقیق و اصولی توانسته اند نوزادان سالمی به دنیا بیاورند و هیچ اثری از صرع در نوزادان آنها مشاهده نمی شود.

بیماری صرع تا حد زیادی قابل درمان و کنترل است و در موارد زیادی می توان تعداد دفعات و شدت حملات را مهار کرد و کاهش داد. پزشکان به طور کلی از دو روش برای درمان بیماران مبتلا به صرع استفاده می کنند.

• درمان دارویی

• عمل جراحی

درمان دارویی اولین خط درمانی انتخاب شده برای کنترل حملات است. داروهای ضد تشنج زیادی امروزه برای کنترل و مهار حملات و تشنج های بیماری صرع ساخته شده است که بسیاری از آنها قادر هستند که تشنجات ناشی از بیماری صرع را تا حد زیادی کنترل کنند و کاهش دهند. این داروها با توجه به سن، جنسیت، داروهای مصرفی همزمان و سایر بیماری ها و مشکلاتی که در فرد وجود دارد انتخاب می شود و در دوزهای مشخصی گاها تا پایان عمر برای بیمار تجویز می گردند.

اگر شدت حملات و تشنج ها بالا بود و درمان دارویی پاسخ لازم را نداد پزشکان برای درمان به سراغ گزینه ی دوم می روند. بسیاری از حملات و تشنج های ناشی از می تواند به علت وجود ضایعات مغزی مثل تومورها باشند.در چنین حالتی پزشک با انجام عمل جراحی مغز ضایعات مغزی را به طور کامل برمیدارند و بدین ترتیب با از بین بردن منشا حملات می تواندد تعداد و شدت تشنج ها را تا حد زیادی کاهش دهند و از بین ببرند.

درمان بیماری صرع با داروهای گیاهی

همه ی شما می دانید که بیماری صرع سیستم عصبی مرکزی و مغز شما را هدف حمله ی خود قرار می دهد و هرگونه کوتاهی و یا اشتباه در درمان می تواند باعث ایجاد عوارض جبران ناپذیری برای فرد گردد. بحث درمان مهم ترین موضوعی است که برای مبتلایان به صرع از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. این بیماری با هربار شروع حمله و آغاز تشنج ها می تواند خطرات زیادی به همراه خود داشته باشد و به همین دلیل نیاز به درمان و کنترل دارد. دنیای پزشکی امروز به قدری پیشرفت کرده است که برای این بیماری بتواند راهکارهای درمان قطعی ارائه دهد و نیازی به استفاده از سایر روش های درمانی نباشد.

درمان با داروهای گیاهی سالهاست که برای درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرد و در بسیاری از کتب طب سنتی به خواص درمانی و خاصیت شفابخشی گیاهان اشاره شده است.

بسیاری از افراد تمایل دارند بنا برعلل متعددی برای درمان بیماری صرع خود از روش های طب سنتی و داروهای گیاهی استفاده کنند. تا به امروز هیچ منبع علمی موثقی اثرات گیاهان و داروهای گیاهی را بر روی کنترل و درمان بیماری صرع تایید نکرده است.

بیماری صرع به مراقبت ها و رسیدگی های پزشکی نیاز دارد و چیزی نیست که در خانه و با گیاهان دارویی بتوانید آن را درمان کنید.

بسیاری از داروهای گیاهی که برای درمان بیماری صرع در کتب مختلف ذکر شده است پایه و اساس علمی ندارد و اگر هم تاثیری داشته باشند صرفا در جهت کنترل علائم و نشانه های آن است و قدرت عمومی بدن را افزایش می دهند.

درمان دارویی و پزشکی

موثرترین و قطعی ترین روش درمانی بیماری صرع ، درمان دارویی و پزشکی این بیماریست. درمان دارویی می تواند به موثرترین شکل ممکن تعداد و شدت حملات و تشنج های بیماری شما را کاهش دهد و بدین وسیله می توان جلوی بسیاری از آسیب های مغزی را گرفت.

بیشتر بیمارانی که صرع آنها پیشرفته تر و شدید تر می شود و بیماری آنها اصطلاحا از نوع صرع مقاوم به درمان می باشد حملات و تشنج های خود را در مراحل اولیه کنترل نکرده اند و با بروز تشنج ها بر شدت آسیب های مغزی اضافه شده است و هرچه میزان آسیب ها و ضایعه های مغزی بیشتر باشد امکان بروز حملات بیشتری با شدت بالاتر وجود دارد و این دور باطل ادامه دارد.

درمان های دارویی و پزشکی مبتنی بر اصول صحیح پزشکی هستند و با توجه به نوع صرع شما انتخاب می شوند. در این روش ها با توجه به قسمتی از مغز که صدمه دیده است، تعداد حملات و تشنجات و شدت آن، سن بیمار، وضعیت روحی و جسمی او، جنسیت و سایر فاکتورهای تاثیرگذار یک روش درمان پزشکی موثر و قطعی برای بیمار انتخاب می کنند.

در اولین خط درمانی برای بیماران مبتلا به صرع ابتدا از روش دارویی و تجویز داروهای ضد تشنج برای کنترل علائم بیماری او استفاده می کنند. امروزه داروهای ضد صرع جدید با تاثیر بهتر و قطعی تری برای کنترل علائم این بیماری کشف شده است و اگر بیمار به این خط درمانی پاسخ کافی نداد به سراغ روش عمل جراحی می روند.

در حال حاضر در بسیاری از کشورهای دنیا از جمله ایران انجمنی با نام انجمن صرع ایران به وجود آمده است که به عنوان یک نهاد تخصصی و حمایتی برای بیماران مبتلا به صرع بسیاری از اطلاعات مفید علمی و پزشکی را ارائه می دهند.

خدمات انجمن صرع ایران به شرح زیر است:

• آموزش کمک های اولیه به بیماران مبتلا به صرع اطرافیان آنها
• ارائه ی آخرین مقالات و یافته های علمی در رابطه با بیماری صرع و روش های درمان آن
• چاپ نشریه ی تخصصی برای بیماری صرع به صورت ماهانه
• اطلاع رسانی عمومی
• انجمن تخصصی
• معرفی پزشکان برتر
• معرفی روش های درمانی نوین
• آموزش استفاده از داروها
• حمایت مالی از اعضای کم توان انجمن از نظر مالی
• حمایت عاطفی از اعضا