علت بیماری التهابی لگن چیست؟

بیماری التهابی لگن (PID) عفونت اندام های تناسلی زنان است. این بیماری اغلب در طی رابطه جنسی و در اثر ورود باکتری های مقاربتی از واژن به رحم، لوله های فالوپ یا تخمدان اتفاق می افتد.

 علائم و نشانه های بیماری التهابی لگن می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. برخی از زنان هیچ نشانه یا علامتی را تجربه نمی کنند. در نتیجه، تا زمانی که در بارداری مشکل نداشته باشید یا دچار درد مزمن لگن نشوند، متوجه نمی شوید که به این بیماری مبتلا هستند.

علائم

علائم و نشانه های بیماری التهابی لگن ممکن است خفیف بوده و تشخیص آن دشوار باشد. برخی از زنان نیز هیچ نشانه یا علامتی ندارند. 

 شایع ترین علائم و نشانه های PID عبارتند از :

• درد خفیف تا شدید – در قسمت تحتانی شکم و لگن
• ترشحات غیر طبیعی یا شدید واژن که ممکن است بوی نامطبوعی داشته باشد
• خونریزی غیرطبیعی رحم، به ویژه در طول یا بعد از رابطه جنسی، یا بین چرخه قاعدگی
• درد هنگام مقاربت
• تب، گاهی همراه با لرز
• ادرار دردناک، مکرر یا مشکل در تخلیه مثانه

زمان مراجعه به پزشک

در صورت مشاهده موارد زیر به پزشک مراجعه کنید یا به دنبال مراقبت فوری پزشکی باشید:

• درد شدید در ناحیه شکم 
• تهوع و استفراغ 
• تب، با دمای بالاتر از 38 درجه
• ترشحات بد واژن

اگر علائم و نشانه هایی از PID دارید ولی شدید نیست، همچنان باید در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید. ترشحات واژن با بوی نامطبوع، ادرار دردناک یا خونریزی بین چرخه قاعدگی نیز می تواند علائم عفونت مقاربتی (STI) باشد. در صورت بروز این علائم، رابطه جنسی را متوقف کرده و به پزشک مراجعه کنید.  

علت

باکتریهای مختلفی می توانند عامل عفونت لگن باشند؛ شایع ترین عفونت ها سوزاک یا کلامیدیا هستند. این باکتری های اغلب در طی رابطه جنسی محافظت نشده منتقل می شوند.

در واقع اگر حین رابطه از کاندوم استفاده کنید، به ندرت به باکتری وارد رحم میشوند. همچنین به ندرت، باکتری ها می توانند در هنگامی که دستگاه داخل رحمی (IUD) وجود دارد، وارد رحم شوند.

عوامل خطر

عوامل متعددی ممکن است خطر ابتلا به بیماری التهابی لگن را افزایش دهند، از جمله:

•  فعال جنسی زنان زیر 25 سال
•  شریک جنسی متعدد
• برقراری رابطه جنسی با فردی که بیش از یک شریک جنسی دارد.
• رابطه جنسی بدون کاندوم
• دوش گرفتن واژن، که ممکن است تعادل باکتری های خوب و مضر در واژن را بر هم زند.
• سابقه بیماری التهابی لگن یا عفونت مقاربتی
• پس از قرار دادن دستگاه داخل رحمی (IUD)، تا سه هفته احتمال ابتلا به عفونت لگن افزایش می یابد.

عوارض

بیماری التهابی لگن درمان نشده، ممکن است باعث ایجاد بافت اسکار و آبسه (تجمع عفونت) در دستگاه تناسلی شود. اینها می توانند باعث آسیب دائمی به اندام های تناسلی شوند. عوارض این آسیب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• حاملگی خارج رحمی : PID عامل اصلی حاملگی لوله ای (خارج رحمی) است. حاملگی خارج رحمی زمانی رخ می دهد که PID درمان نشده باعث ایجاد بافت اسکار در لوله های فالوپ شود. بافت اسکار مانع از عبور تخمک بارور شده از طریق لوله فالوپ برای کاشت در رحم می شود. در عوض، تخمک در لوله فالوپ کاشته می شود. حاملگی خارج رحمی می تواند باعث خونریزی شدید شود و نیاز به مراقبت های فوری پزشکی دارد.
• ناباروری : آسیب به اندام های تناسلی ممکن است باعث ناباروری شود. هرچقدر تعداد دفعات PID بیشتر باشد. خطر ناباروری بیشتر می شود. تاخیر در درمان PID همچنین خطر ناباروری را به طرز چشمگیری افزایش می دهد.
• درد مزمن لگن : بیماری التهابی لگن می تواند باعث درد لگن شود که ممکن است ماه ها یا سالها ادامه یابد. ایجاد جای زخم در لوله های فالوپ و سایر اندام های لگن می تواند باعث ایجاد درد در حین مقاربت و تخمک گذاری شود.
• آبسه لوله تخمدان : PID ممکن است باعث ایجاد آبسه، یا تجمع عفونت و چرک در دستگاه تناسلی شود. در اکثر موارد، آبسه ها لوله های فالوپ و تخمدان ها را تحت تاثیر قرار می دهند، اما می توانند در رحم یا سایر اندام های لگنی نیز ایجاد شوند. اگر آبسه درمان نشود، ممکن است عفونت خطرناکی را ایجاد کند که تهدید کننده زندگی است.

جلوگیری

برای کاهش خطر ابتلا به بیماری التهابی لگن موارد زیر را رعایت کنید :

• رابطه جنسی ایمن : در طی رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید، تعداد شرکای خود را محدود کنید و در مورد سابقه جنسی با شریک جنسی خود صحبت کنید.
• با پزشک خود در مورد پیشگیری از بارداری صحبت کنید :  بسیاری از روش های پیشگیری از بارداری از زنان در مقابل PID محافظت نمی کنند. استفاده از روش های مانع، مانند کاندوم، احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش می دهند. حتی اگر از قرص های ضد بارداری استفاده می کنید، لازم است از کاندوم برای محافظت در برابر بیماری های مقاربتی استفاده کنید .
• آزمایش : اگر در معرض ابتلا به بیماری های مقاربتی هستید، برای آزمایش با پزشک خود مشاوره کنید. در صورت نیاز یک برنامه غربالگری منظم با پزشک خود تنظیم کنید. درمان زودهنگام بیماریهای مقاربتی به شما این امکان را می دهد تا از PID ( التهاب لگن) جلوگیری کنید.
• درمان شریک جنسی : اگر به بیماری التهابی لگن یا STI (بیماریهای مقاربتی) مبتلا هستید، به همسرتان و شریک جنسی در مورد درمان صحبت کنید. این کار به منظور جلوگیری از تشدید و عود مجدد این عفونت ها توصیه میشود.
• دوش واژن نگیرید : دوش واژن میتواند تعادل باکتری ها در واژن را بر هم زند.

تشخیص 

هیچ آزمایشی برای تشخیص دقیق بیماری التهابی لگن وجود ندارد. ولی پزشک با استفاده از موارد زیر می تواند بیماری التهابی را تشخیص دهد.

• بررسی سابقه پزشکی، عادات جنسی، سابقه عفونت های منتقله از راه جنسی و روش جلوگیری از بارداری 
• بررسی علائم و نشانه ها، هر علائمی که دارید،  به پزشک خود اطلاع دهید.
• معاینه لگن، در طول معاینه ، پزشک ناحیه لگن را از نظر حساسیت و تورم بررسی می کند. ممکن است پزشک از این ناحیه نمونه برداری کند.
• آزمایش خون و ادرار، این آزمایشات ممکن است برای آزمایش بارداری، HIV یا سایر عفونت های مقاربتی، یا اندازه گیری تعداد گلبول های سفید خون یا سایر نشانگرهای عفونت یا التهاب انجام شود.
• سونوگرافی، این آزمایش با استفاده از امواج صوتی تصاویری از درون اندام های تناسلی ایجاد می کنند.

اگر تشخیص هنوز هم امکان تشخیص نباشد، پزشک ممکن است آزمایشات زیر را توصیه کند:

• لاپاراسکوپی، در طی این روش، پزشک یک ابزار باریک و دارای نور را از طریق یک برش کوچک در شکم وارد می کند تا اندام های لگن را مشاهده کند.
• بیوپسی آندومتر، در طول این روش، پزشک یک لوله باریک را به داخل رحم وارد می کند تا نمونه کوچکی از بافت آندومتر را خارج کند. این بافت نمونه از نظر علائم عفونت و التهاب مورد آزمایش قرار می گیرد.

درمان التهاب لگن

  این عفونت با مصرف دارو درمان میشود، اما اگر عفونت، موجب زخم یا آسیب ناحیه تناسلی شده باشد، راهی برای ترمیم آنها وجود ندارد. روش درمان بیماریهای التهابی اغلب شامل موارد زیر است:

• آنتی بیوتیک ها، پزشک ترکیبی از آنتی بیوتیک های مختلف را برای درمان التهاب تجویز می کند. 
• درمان شریک زندگی، برای جلوگیری از عود عفونت با STI، شریک جنسی یا شرکای جنسی باید معاینه و درمان شوند.  
• اگر عفونت در طی بارداری اتفاق بیفتد، ممکن است به بستری نیاز داشته باشید. در این موارد آنتی بیوتیک به  داخل وریدها تزریق میشود.
• جراحی به ندرت مورد نیاز است. با این حال ، اگر آبسه پاره شود یا تهدید به پارگی شود ، پزشک ممکن است آن را تخلیه کند. اگر به درمان آنتی بیوتیکی پاسخ ندهید یا تشخیص مشکوکی ندارید ، مانند زمانی که یک یا چند مورد یا علائم PID وجود ندارد ، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید .