سندرم قلب شکسته چیست؟ و چه عوارضی دارد؟
سندرم قلب شکسته یک بیماری موقت قلبی است که اغلب در اثر قرار گیری در موقعیت های استرس زا و یا احساسات شدید ایجاد می شود. این عارضه همچنین می تواند توسط یک بیماری جسمی جدی یا جراحی ایجاد شود. این شرایط کاردیومیوپاتی استرس، کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو یا سندرم بالون آپیکال نامیده شود.
افراد مبتلا به سندرم قلب شکسته ممکن است دچار درد ناگهانی قفسه سینه شوند یا فکر کنند که دچار حمله قلبی شده اند. سندرم قلب شکسته تنها بخشی از قلب را تحت تاثیر قرار می دهد و به طور موقت عملکرد طبیعی پمپاژ قلب را مختل می کند. بقیه قلب به عملکرد طبیعی خود ادامه می دهد یا حتی ممکن است انقباضات شدیدتری داشته باشد.
علائم سندرم قلب شکسته قابل درمان است و این وضعیت معمولاً طی چند روز یا چند هفته برطرف میشود.
علائم
علائم سندرم قلب شکسته میتواند شبیه حمله قلبی باشد. علائم رایج عبارتند از:
- درد قفسه سینه
- تنگی نفس
درد طولانی مدت یا مداوم قفسه سینه می تواند نشانه ای از حمله قلبی باشد، بنابراین مهم است که آن را جدی بگیرید و در صورت احساس درد قفسه سینه با پزشک تماس بگیرید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر علائم زیر را تجربه می کنید، با پزشک خود تماس بگیرید:
- احساس درد در قفسه سینه
- افزایش ضربان قلب یا نامنظم شدن ضربان
- تنگی نفس بعد از یک رویداد استرس زا
علت
علت دقیق سندرم قلب شکسته نامشخص است. پزشکان بر این باورند که افزایش هورمون های استرس، مانند آدرنالین، ممکن است به طور موقت به قلب برخی افراد آسیب برساند. اینکه چگونه این هورمون ها ممکن است به قلب آسیب برسانند یا اینکه آیا عامل دیگری مسئول است، کاملاً مشخص نیست.
این شرایط انقباض موقت عروق بزرگ یا کوچک قلب است. افرادی که سندرم قلب شکسته دارند، نیز ممکن است در ساختار عضله قلب تفاوتی با دیگران داشته باشند.
سندرم قلب شکسته اغلب با یک رویداد فیزیکی یا احساسی شدید پیش می‌آید. برخی از محرک های احتمالی سندرم قلب شکسته عبارتند از:
- مرگ یکی از عزیزان
- آزار خانوادگی
- از دست دادن یا حتی به دست آوردن مقدار زیادی پول
- استدلال های قوی
- یک مهمانی غافلگیر کننده
- سخنرانی عمومی
- از دست دادن شغل یا مشکلات مالی
- طلاق
- عوامل استرس زای فیزیکی، مانند حمله آسم، عفونت COVID-19، شکستگی استخوان یا جراحی بزرگ
همچنین ممکن است برخی داروها، به ندرت، با ایجاد موجی از هورمون های استرس، باعث سندرم قلب شکسته شوند. داروهایی که ممکن است به سندرم قلب شکسته کمک کنند عبارتند از:
- اپی نفرین (EpiPen، EpiPen Jr.)، که برای درمان واکنش های آلرژیک شدید یا حمله شدید آسم استفاده می شود.
- دولوکستین (Cymbalta)، دارویی که برای درمان مشکلات عصبی در افراد مبتلا به دیابت یا به عنوان درمان افسردگی تجویز می شود.
- ونلافاکسین (Effexor XR)، درمانی برای افسردگی
- لووتیروکسین (سینتروئید، لووکسیل)، دارویی که برای درمان کم کاری تیروئید کاربرد دارد.
- محرک های غیرقانونی، مانند مت آمفتامین و کوکائین
سندرم قلب شکسته چه تفاوتی با حمله قلبی دارد؟
حملات قلبی معمولاً به دلیل انسداد کامل یک شریان قلب ایجاد می شود. این انسداد به دلیل تشکیل لخته خون در محلی که به دلیل تجمع چربی (آترواسکلروز) در دیواره شریان باریک شده است، ایجاد میشود. در سندرم قلب شکسته، رگ های قلب مسدود نمی شوند، اما جریان خون در رگ های قلب ممکن است، کاهش یابد.
عوامل خطر
عوامل خطر برای سندرم قلب شکسته عبارتند از :
- رابطه ی جنسی : این وضعیت زنان را بسیار بیشتر از مردان تحت تاثیر قرار می دهد.
- سن : اکثر افرادی که به سندرم قلب شکسته دچار میشوند، بالای 50 سال سن دارند.
- سابقه یک بیماری عصبی : افرادی که دارای اختلالات عصبی، مانند ضربه به سر یا اختلال تشنج (صرع) هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سندرم قلب شکسته هستند.
- اختلال روانپزشکی قبلی یا فعلی : اگر اختلالاتی مانند اضطراب یا افسردگی داشته اید، احتمالاً خطر ابتلا به سندرم قلب شکسته در شما بیشتر است.
عوارض
در موارد نادر، سندرم قلب شکسته کشنده است. با این حال، اکثر افرادی که سندرم قلب شکسته را تجربه می کنند به سرعت بهبود می یابند، زیرا این سندروم اثرات طولانی مدتی ندارند. سایر عوارض سندرم قلب شکسته عبارتند از:
- ذخیره مایع در ریه ها
- فشار خون پایین (هیپوتانسیون)
- اختلال در ضربان قلب
- نارسایی قلبی
همچنین ممکن است در صورت بروز یک رویداد استرس زا، مجدداً به سندرم قلب شکسته دچار شوید. با این حال، احتمال وقوع این اتفاق کم است.
جلوگیری
در برخی موارد سندرم قلب شکسته مکرراً تکرار شود. در این موارد پزشکان مصرف طولانی مدت دارو های مسدود کننده های بتا یا داروهای مشابهی را توصیه می کنند که اثرات مخرب و بالقوه هورمون های استرس بر قلب را کنترل می کنند.
مدیریت استرس در زندگی نیز ممکن است به پیشگیری از سندرم قلب شکسته کمک کند.
تشخیص
اگر پزشک مشکوک به سندرم قلب شکسته باشد، از این معاینات و آزمایشات زیر برای تشخیص استفاده می‌کند:
- تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی : علاوه بر یک معاینه فیزیکی، پزشک به سابقه پزشکی شما به خصوص در مورد سابقه ابتلا به بیماری های قلبی هم نیاز دارد. افرادی که سندرم قلب شکسته دارند معمولاً قبل از تشخیص سندرم قلب شکسته هیچ علامت بیماری قلبی ندارند. پزشک می خواهد بداند که آیا اخیراً استرس های مهمی مانند مرگ یکی از عزیزانتان را تجربه کرده اید یا خیر.
- الکتروکاردیوگرام (ECG) : در این آزمایش غیرتهاجمی، یک تکنسین سیم هایی را روی قفسه سینه قرار می دهد که ضربان قلب را ضبط می کند. ECG با ثبت سیگنال های الکتریکی می تواند به دکتر در شناسایی بی نظمی در ریتم و ساختار قلب کمک کند.
- اکوکاردیوگرافی : پزشک ممکن است برای بررسی اینکه آیا قلب شما بزرگ شده یا شکل غیرطبیعی دارد، اکوکاردیوگرام تجویز کند که نشانه ای از سندرم قلب شکسته است. این معاینه غیر تهاجمی، که شامل سونوگرافی از قفسه سینه می شود، تصاویر دقیقی از ساختار و عملکرد قلب را نشان می دهد.
- آزمایشات خون : افرادی که به سندرم قلب شکسته مبتلا هستند اغلب مقادیر بیشتری از موادی به نام آنزیم های قلبی در خون آنها وجود دارد.
- آنژیوگرافی عروق کرونر : در طی آنژیوگرافی نوعی رنگ که توسط دستگاه اشعه ایکس قابل مشاهده است به رگ های خونی قلب تزریق می شود. سپس، یک دستگاه اشعه ایکس به سرعت یک سری عکس (آنژیوگرافی) می گیرد که به پزشک امکان مشاهده داخل رگ های خونی را می دهد.
از آنجایی که سندرم قلب شکسته اغلب علائم و نشانه های حمله قلبی را دارد، آنژیوگرافی کرونری اغلب برای رد حمله قلبی انجام می شود. افراد مبتلا به سندرم قلب شکسته اغلب هیچ انسدادی در رگ های خونی ندارند، در حالی که افرادی که حمله قلبی داشته اند معمولاً انسدادی دارند که در آنژیوگرافی قابل مشاهده است.
درمان
هیچ درمان استانداردی برای سندرم قلب شکسته وجود ندارد. تا زمانی که تشخیص دقیق انجام نشود، درمان این سندروم مشابه درمان حمله قلبی است. اکثر افراد تا زمانی که بهبود یابند، در بیمارستان می مانند.
هنگامی که مشخص شد که سندرم قلب شکسته علت این علائم است، پزشک احتمالاً داروهای قلبی را برای شما تجویز می کند که باید در بیمارستان مصرف کنید. این دارو ها شامل موارد زیر میشود :
- مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE)
- مسدودکننده های گیرنده آنژیوتانسین بتا
- مسدود کننده ها یا دیورتیک ها
این داروها ممکن است به جلوگیری از حملات کمک کنند.
بسیاری از بیماران ظرف یک ماه یا بیشتر بهبودی کامل پیدا می کنند. احتمالاً باید حدود چهار تا شش هفته پس از اولین علائم، اکوکاردیوگرام دیگری انجام دهید تا مطمئن شوید که قلب بهبود یافته است.
روش هایی که اغلب برای درمان حمله قلبی استفاده می شوند، مانند آنژیوپلاستی با بالون و استنت گذاری، یا حتی جراحی، برای درمان سندرم قلب شکسته مفید نیستند. این روش‌ها رگ‌های مسدود شده را که دلیل سندرم قلب شکسته نیستند، درمان می‌کنند. اما می توان از آنژیوگرافی عروق کرونر برای تشخیص علت درد قفسه سینه استفاده کرد.
