بیماری هابیماری های پوست و مو

همه چیز در مورد ریزش مو ، بررسی 9 علت مختلف و روش های درمان

ریزش مو امری طبیعی تلقی می شود و در اغلب موارد جای نگرانی نخواهد داشت، این مقدار اگر بین 50 تا 100 تار مو در طول روز باشد مشکلی را ایجاد نخواهد کرد اما ریزش مو بیش از این مقدار، نشان دهنده ی یک بیماری یا اختلال است که نیاز به درمان دارد ، در این مقاله به برخی از مهمترین عوامل ریزش مو و راهکار های درمان آنها اشاره خواهیم نمود.


جلوگیری از ریزش مو

مهمترین راه پیشگیری از ریزش مو های سر تغییر رژیم غذایی و حفظ آرامش است همچنین برخی از بیماری ها هستند که به ریزش مو می انجامد و نیاز به درمان دارند. اما مهمترین روش های جلوگیری از ریزش مو بدین شرح است:

  • مراقبت از مو ها : برای این منظور لازم است مو ها به طور مرتب شسته شوند و استفاده از شامپو های با کیفیت و متناسب با مو از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به علاوه هنگام استفاده از حالت دهنده های مو و لوازم آرایشی مو لازم است تمرکز خود را بر روی ساقه های مو بگذارید.
  • دنبال کردن سبک زندگی سالم : موی سر می تواند نشان دهنده ی سلامت جسم فرد باشد پس لازمه ی جلوگیری از ریزش مو ها استفاده از مواد غذایی مغذی مورد نیاز بدن است. مصرف میوه ها و سبزیجات، انواع پروتئین و مصرف کافی آب می تواند از ریزش موها جلوگیری نماید.
  • اجتناب از فعالیت هایی که به مو آسیب وارد میکند: از جمله فعالیت هایی که بی شک می تواند به مو آسیب وارد نماید و موجب تضعیف آن ها گردد میتوانیم به سشوار کشیدن های طولانی مدت با دمای بالا، استفاده از مدل مو هایی که موجب کشیدن مو ( مدل دم اسبی یا بافت های آفریقایی ) میگردد و استفاده از مواد آرایشی مضر برای مو مثل رنگ موهای غیر استاندارد اشاره کنیم.

علت ریزش مو

ریزش مو می تواند ناشی از علل مختلفی روی دهد که وابسته به تغذیه و شرایط روحی و محیط زیست می باشد برخی از مهمترین علل ریزش مو بدین شرح است:

1- تلوژن افلوویوم

این اختلال به طور معمول پس از بارداری، جراحی های مهم، لاغری سریع یا استرس روی داده و موجب ریزش مو حین حمام کردن، شانه کردن مو و … می شود، همچنین این پدیده می تواند ناشی از مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، دارو های ضد افسردگی و بتابلوکرها روی دهد.
در این اختلال مو در ابتدا وارد فاز استراحت و سپس وارد فاز ریزش می شود، افراد در این مورد معمولا پس از طی 3 تا 6 هفته ریزش مو را تجربه خواهند نمود که در شدیدترین حالت خود، به اندازه ی یک مشت مو از دست خواهند داد.

2- ریزش موی ارثی

شایع ترین دلیل ریزش مو، آلوپسی آندروژنتیک یا همان ریزش موی ارثی است. این ژن را می توان از طریق خانواده پدری و یا مادری به ارث ببرید ولی اگر مادر مبتلا به این مشکل باشد ، احتمال بروز آن افزایش خواهد یافت.
به طور معمول بروز این مشکل با نازک شدن موهای سر خود را نمایان خواهد نمود و حتی ممکن است این اختلال از 20 سالگی نیز شروع شود.

3- تیروئید

غده تیروئید هورمونی را ترشح می کند که متابولیسم، ضربان قلب و مزاج را کنترل می نماید. اگر میزان متعادلی از این هورمون در بدن ترشح نشود ممکن است شما به کم کاری یا پرکاری تیروئید مبتلا شوید. این هورمون تاثیر بسزایی بر بدن دارد یه گونه ای که قادر است، رشد مو، زیبایی پوست و … را به خطر اندازد. این اختلال معمولا با مشکلاتی از جمله افسردگی، خستگی، چاقی مزمن، یبوست و … همراه است.

4- لوپوس

لوپوس یا مقلد بزرگ بیماری خود ایمن مزمن است که باعث می شود سیستم ایمنی بدن به بافت های سالم حمله نماید. معمولا لولوس موجب سردرد، خستگی، زخم دهان و مفاصل دردناک و متورم می شود. همچنین این افراد به طور معمول به خورشید حساس تر خواهند شد.

5- کمبود آهن

کمبود آهن در بدن یکی دیگر از علل شایع ریزش مو های سر است، این اختلال می تواند ناشی از تغذیه نادرست و مصرف مواد غذایی فاقد این عنصر حیاتی روی دهد .همچنین زنانی که در دوره عادت ماهیانه خونریزی زیادی دارند و مکمل استفاده نمی کنند بیشتر در معرض کمبود آهن قرار دارند.
کبود آهن به طور معمول با نشانه هایی از جمله خستگی، ضعف و رنگ پریدگی خود را نمایان میکند. همچنین ممکن است با مشکلاتی از جمله سردرد و اختلال در تمرکز مواجه شوید.

اگر مقدار ریزش مو بین 50 تا 100 تار مو در طول روز باشد مشکلی را ایجاد نخواهد کرد اما ریزش مو بیش از این مقدار ، نشان دهنده ی یک بیماری یا اختلال است که نیاز به درمان دارد ،

6- سندروم تخمدان پلی‌کیستیک

این سندروم موجب بر هم زدن تعادل هورمون ها می گردد و در صورت ابتلا به این بیماری تخمدان ها بیشتر از حالت معمول هورمون های مردانه ترشح می کنند، در صورت عدم درمان، سندروم تخمدان پلی‌کیستیک می تواند موجب ناباروری گردد.
این اختلال موجب رشد بیش از حد موی صورت، عادت ماهیانه نامنظم، جوش و کیست تخمدان می گردد.

7- بیماری های پوستی سر

بیماری های پوستی مثل رماتیت سبورئیک (شوره)، پسوریازیس و عفونت‌های قارچی می تواند موجب التهاب پوست سر شوند و رشد مو را با اختلال مواجه نماید.
شوره مو در اثر مخمری به نام مالاسزیا، تغییرات هورمونی یا چربی زیاد پوست سر روی می دهد، پسوریازیس یک بیماری خودایمنی محسوب شده که موجب تعویض بیش از حد سلول های پوست سر می گردد. (یک لایه سفید روی پوست سر ایجاد می کند که اگر کنده شود می تواند موجب خونریزی گردد) همچنین عفونت های قارچی می تواند از طریق انسان و یا حیوان ها انتقال یابد که این اختلال موجب قرمزی روی پوست سر می گردد.

8- طاسی منطقه ای

این بیماری نوعی از بیماری های خودایمن محسوب شده که در طی آن سیستم ایمنی بدن به فولیکول های مو حمله می کند، این عارضه دلیل مشخصی ندارد اما به طور معمول با استرس شروع می شود. این عارضه موجب طاسی تکه ای پوست سر، ابرو و ..می گردد که در اغلب موارد قبل از ریزش مو، بیمار سوزش پوست سر را تجربه خواهد نمود.

9- مدل دادن بیش از حد مو ها

استفاده بیش از حد از رنگ مو های مختلف، سشوار کشیدن و مدل دادن بیش از حد مو موجب آسیب به پوست و تضعیف ریشه های مو و شکنندگی آن می گردد.

درمان ریزش مو

جهت درمان ریزش مو های خود لازم است، عاملی که موجب ریزش مو شده است را شناسایی نموده و سپس برای درمان آن اقدام نمایید.

  • ریزش مو ناشی از تلوژن افلوویوم : اگر ریزش ناشی از استرس است لازم است آرامش و خونسردی خود را حفظ نمایید و اگر ناشی از مصرف دارو های شیمیایی است لازم است با پزشک مشورت نمایید تا دوز دارو های شما را تغییر دهد ولی اگر ریزش مو ناشی از جراحی یا بارداری است لازم است صبر نمایید تا این دوره به اتمام برسد.
  • ریزش موی ناشی از وراثت : محلول ماینوکسیدیل (روگین) را روزی دوبار روی سرتان بمالید، زیرا می‌تواند سرعت ریزش موهایتان را کم کند. این محلول برای زنان و هم برای مردان است ولی زنان باید از نوع ضعیف تر آن استفاده نمایند همچنین مصرف این دارو برای زنان بارداری به هیچ وجه توصیه نمی گردد.
  • ریزش مو ناشی از تیروئید: در این مورد پزشک از دارو های کنترل کننده ی هورمون تیروئید استفاده می نماید.
  • ریزش مو ناشی از لوپوس : اگر ریزش مو شما ناشی از بیماری لوپوس باشد لازم است داروهای خوراکی مثل پردنیزون اقدام به درمان بیماری نمایید.
  • ریزش مو ناشی از کمبود آهن : مصرف مواد حاوی آهن مثل مصرف گوشت ها، ماهی ، سبزیجات و غلات میتواند به درمان ریزش مو کمک نماید. همچنین مصرف ویتامین c به جذب بهتر آهن کمک شایانی می نماید. زنان به طور متوسط به 18 میلی گرم آهن در طول روز نیاز دارند.( این مقدار به 8 گرم در دوران یائسگی کاهش پیدا می نماید.)
  • ریزش مو ناشی از سندروم‌های تخمدان پلی‌کیستیک : این بیماری با مصرف دارو های ضد بارداری درمان می شوند زیرا این دارو از ترشح هورمون تستوسترون جلوگیری به عمل می آورد به علاوه کم کردن وزن نیز به کاهش آثار هورمون های مردانه کمک خواهد نمود.
  • ریزش مو ناشی از بیماری های پوستی : هر کدام از این بیماری های پوستی به روش خاصی درمان خواهند شد به طور مثال شوره ی سر با استفاده از شامپو و پسوریازیس با نور درمانی و داروهای ضد قارچ خوراکی برای بیماری رینگ‌ ورم، درمان‌های مرسومی هستند.
  • ریزش مو ناشی از طاسی منطقه ای : این بیماری با مصرف داروی کورتیکواستروئید موضعی درمان می‌شود همچنین کم کردن استرس نیز تاثیر بسزایی در درمان بیماری خواهد داشت.
  • ریزش مو ناشی از مدل دادن بیش از حد مو ها : برای حالت دهی به مو ها از وسیله های آرایشی که گرمای زیادی تولید می کنند استفاده نکنید به طور مثال سشوار را روی درجه حرارت کمتر تنظیم نمایید. بهتر است مو های خود را تا دو درجه روشن تر نمایید زیرا که هرچه این اختلاف بیشتر باشد نیاز به رنگ موی بیشتری است که این امر موجب آسیب به مو ها و تضعیف ریشه مو می گردد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا