بیماری هابیماری های کلیه و مجاری ادرار

عفونت مثانه در زنان و مردان : علت، علائم، روش های درمان و پیشگیری

عفونت مثانه نوعی عفونت ادراری ( UTI ) است که شامل عفونت در هر نقطه از دستگاه ادراری، مثل مثانه، کلیه ها یا مجرای ادراری می باشد این عفونت که به علت عفونت باکتریایی در مثانه روی میدهد، بیشتر زنان و افرادی با سیستم ایمنی ضعیف را درگیر می نماید.
عفونت مثانه در اکثر موارد بیماری حاد است به این معنی که ناگهان رخ می دهد اما در موارد دیگر ممکن است مزمن باشد، به این معنی که در طولانی مدت تجدید می شود. درمان این بیماری در مراحل اولیه اهمیت بسزایی دارد زیرا که در صورت عدم درمان می تواند به عفونت کلیه مبدل گردد.


عامل عفونت مثانه

عفونت مثانه در زنان
عامل عفونت مثانه باکتری هایی هستند که از طریق مجرای ادراری وارد روده می شوند، این باکتری ها اغلب در طی ادرار کردن از بین می روند اما گاهی اوقات این باکتری ها به دیواره مثانه متصل شده و زمانی که بدن توانایی از بین بردن آن را نداشته باشد، تکثیر یافته و عفونت مثانه را ایجاد می کند.اغلب عفونت های مثانه ناشی از باکتری E.Coli که در بخش انتهایی روده حیوانات وجود دارد، ایجاد می شود. این باکتری از طریق خوراکی های مختلفی وارد بدن شده و هنگام دفع مدفوع روی پوست قرار گرفته و وارد مجاری ادراری می شود. ابتلا به این عفونت به سبب کوتاه بودن مجاری ادراری در زنان شایعتر است.

علائم عفونت مثانه چیست؟

علائم عفونت مثانه بسته به شدت عفونت می تواند متفاوت باشد، برخی از مهمترین علائم این بیماری به این شرح است:

عفونت مثانه اگر به موقع درمان نگردد می تواند با عفونت کلیه ها همراه شود. علائم عفونت کلیه شامل تب, لرز، تهوع و استفراغ است، این عفونت جدی تر از عفونت مثانه است و نیاز به درمان های سریع پزشکی دارد.

عفونت مثانه در اکثر موارد بیماری حاد است به این معنی که ناگهان رخ می دهد اما در موارد دیگر ممکن است مزمن باشد، به این معنی که در طولانی مدت تجدید می شود. درمان این بیماری در مراحل اولیه اهمیت بسزایی دارد زیرا که در صورت عدم درمان می تواند به عفونت کلیه مبدل گردد.

چه کسانی در معرض خطر عفونت مثانه قرار دارند ؟

هرکسی می تواند دچار این عفونت شود اما زنان بیشتر از مردان احتمال ابتلا به این عفونت را دارند و به این دلیل این است که زنان مجرای ادراری کوتاه تری داشته و از همین روی ورود باکتری به داخل روده آنانT آسان تر است. همچنین مجرای ادرار در زنان نزدیک مقعد است در نتیجه ورود باکتری ها به آن آسان تر خواهد بود.عوامل دیگر می توانند خطر ابتلا به عفونت های مثانه را برای مردان و زنان افزایش دهند. شامل موارد زیر است:

  • افزایش سن
  • بی حرکتی
  • مصرف کم مایعات
  • جراحی دستگاه ادرار
  • اختلالات دستگاه ادراری، که ناشی از نقص یا آسیب مادرزادی باشد.
  • احتباس ادرار، که به معنی مشکل تخلیه مثانه است
  • مجرای ادراری محدود
  • پروستات بزرگ شده
  • بی اختیاری روده
  • بارداری
  • دیابت
  • شرایط سیستم عصبی که بر عملکرد مثانه تاثیر می گذارد
  • سیستم ایمنی ضعیف

عفونت مثانه چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص عفونت مثانه
پزشکان برای تشخیص ابتلا به این عفونت از آزمایش ادرار استفاده میکند که در طی آن به بررسی وجود گلبول های سفید، گلبول قرمز، نیتریت ها و باکتری ها می پردازند. همچنین ممکن است مجدداً آزمایش را تکرار نمایند تا نوع باکتری موجود در آن شناسایی شود، بعد از شناخت نوع باکتری پزشک آنتی بیوتیک لازم برای از بین بردن بیماری را تجویز می نماید.

درمان عفونت مثانه

عفونت های مثانه با داروهای تجویزی برای از بین بردن باکتری مثل آنتی بیوتیک ها و داروهایی که درد و سوزش را کاهش میدهند، درمان میشوند. بیشتر علائم این عفونت پس از 48 ساعت از مصرف آنتی بیوتیک از بین میرود.

داروی عفونت مثانه

برای کشتن باکتری هایی که موجب عفونت مثانه شده است از داروی آنتی بیوتیک استفاده می شود همچنین اگر درد و سوزش احساس می کنید، پزشک ممکن است دارو را برای تسکین این علائم تجویز کند. شایع ترین دارو برای از بین بردن درد و سوزش ناشی عفونت های مثانه، ( Pyridium ) نامیده می شود. برخی از آنتی بیوتیک های مورد استفاده برای درمان این بیماری به این شرح است:

  • سولفامتوکسازول تری متوریم
  • نیتروفورانتوئین (مکبوید، مکرواندین)
  • فسفومایسین (مونورول)
  • آموکسی سیلین / کلوولانات (Augmentin)
  • بعضی از سفالوسپورین ها مانند سفتوپوکسیم، سفیدیینیر یا سفافلر

پیشگیری از عفونت مثانه

عکس مثانه
این بیماری از دسته بیماری هایی است که می توان تنها با رعایت چند نکته ساده از ایجاد آن پیشگیری نمود، همچنین اگر در معرض این عفونت قرار دارید می توانید از آنتی بیوتیک با دوز کم استفاده نمایید. برخی از تغییرات سبک زندگی که احتمال ابتلا به این عفونت را تا حد زیادی کاهش میدهد به این شرح است:
  • نوشیدن شش تا هشت لیوان آب در طول روز
  • مصرف روزانه آبمیوه
  • دفع ادرار به محض احساس نیاز به آن
  • رعایت بهداشت پس از ادرار و شستن خود از جلو به سمت عقب
  • استفاده از دوش به جای نشستن در وان حمام.
  • تعویض مرتب لباس زیر های خود
  • استفاده از لباس زیر های پنبه ای
  • اجتناب از استفاده از دیافراگم برای جلوگیری از حاملگی
  • استفاده از کاندوم های غیر روان کننده
  • ادرار کردن قبل و بعد از رابطه جنسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا